وَصّى: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
متصل شدن و متصل كردن. ايصاء و توصيه به معنى سفارش و دستور است. وصيت اسم است از ايصاء. و گاهى به چيز وصيت شده اطلاق مىشود. به قولى وصيت را از آن وصيت گويند كه موصى كارش را به كارهاى وصى متصل مىكند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مىكند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر وعهد همه به يك معنى اند. [بقره:132]. توصيه كردن آن دين و كلمه توحيد را «ابراهيم و يعقوب» به فرزندانش. [مريم:31]. مرا تا زندهام به نماز و زكوه امر كرد. [بقره:180]. مراد از وصيت همان وصيت معمولى است وظهور آيه در وجوب وصيت است ولى با ادله قطعى ثابت شد كه وصيت در اينگونه موارد مستحب است نه واجب. [يس:50]. توصيه به معنى سفارش و وصيت است. مُواصاة: وصيت كردن به همديگر [عصر:3]. مگر آنانكه ايمان آورده و اعمال نيكو انجام داده و يكديگر را امر به حق و امر به صبر مىكنند. | متصل شدن و متصل كردن. ايصاء و توصيه به معنى سفارش و دستور است. وصيت اسم است از ايصاء. و گاهى به چيز وصيت شده اطلاق مىشود. به قولى وصيت را از آن وصيت گويند كه موصى كارش را به كارهاى وصى متصل مىكند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مىكند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر وعهد همه به يك معنى اند. [بقره:132]. توصيه كردن آن دين و كلمه توحيد را «ابراهيم و يعقوب» به فرزندانش. [مريم:31]. مرا تا زندهام به نماز و زكوه امر كرد. [بقره:180]. مراد از وصيت همان وصيت معمولى است وظهور آيه در وجوب وصيت است ولى با ادله قطعى ثابت شد كه وصيت در اينگونه موارد مستحب است نه واجب. [يس:50]. توصيه به معنى سفارش و وصيت است. مُواصاة: وصيت كردن به همديگر [عصر:3]. مگر آنانكه ايمان آورده و اعمال نيكو انجام داده و يكديگر را امر به حق و امر به صبر مىكنند. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَصّى]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۹
ریشه کلمه
- وصى (۳۲ بار)
قاموس قرآن
متصل شدن و متصل كردن. ايصاء و توصيه به معنى سفارش و دستور است. وصيت اسم است از ايصاء. و گاهى به چيز وصيت شده اطلاق مىشود. به قولى وصيت را از آن وصيت گويند كه موصى كارش را به كارهاى وصى متصل مىكند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مىكند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر وعهد همه به يك معنى اند. [بقره:132]. توصيه كردن آن دين و كلمه توحيد را «ابراهيم و يعقوب» به فرزندانش. [مريم:31]. مرا تا زندهام به نماز و زكوه امر كرد. [بقره:180]. مراد از وصيت همان وصيت معمولى است وظهور آيه در وجوب وصيت است ولى با ادله قطعى ثابت شد كه وصيت در اينگونه موارد مستحب است نه واجب. [يس:50]. توصيه به معنى سفارش و وصيت است. مُواصاة: وصيت كردن به همديگر [عصر:3]. مگر آنانكه ايمان آورده و اعمال نيكو انجام داده و يكديگر را امر به حق و امر به صبر مىكنند.
