الإسراء ٨٤: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن سال نزول)
(QRobot edit)
خط ۳۲: خط ۳۲:
<tabber>
<tabber>
المیزان=
المیزان=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link164 | آيات ۸۲ - ۱۰۰ سوره اسراى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link164 | آيات ۸۲ - ۱۰۰ سوره اسراى]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link165 | وجه اينكه قرآن براى مؤ منين ((شفاء(( و((رحمت (( ناميده شده است .]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۰#link165 | وجه اينكه قرآن براى مؤ منين ((شفاء(( و((رحمت (( ناميده شده است .]]
خط ۶۶: خط ۶۷:
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link196 | چند روايت درباره شاءن نزول آيه : ((يسئلونك عن الروح ...(( وبيان مراد از روح]]
*[[تفسیر:المیزان جلد۱۳_بخش۲۳#link196 | چند روايت درباره شاءن نزول آيه : ((يسئلونك عن الروح ...(( وبيان مراد از روح]]


}}
|-|نمونه=
|-|نمونه=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link101 | &nbsp;&nbsp;آيه ۸۳ ـ ۸۴]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link101 | &nbsp;&nbsp;آيه ۸۳ ـ ۸۴]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link102 | &nbsp;&nbsp; تفسير: ]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link102 | &nbsp;&nbsp; تفسير: ]]
خط ۷۲: خط ۷۵:
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link104 | &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;۱ - غرور و ياس دو بيمارى خطرناك اخلاقى]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۴#link104 | &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;۱ - غرور و ياس دو بيمارى خطرناك اخلاقى]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۵#link105 | &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;۲ - شاكلة چيست ؟!]]
*[[تفسیر:نمونه جلد۱۲_بخش۵۵#link105 | &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;۲ - شاكلة چيست ؟!]]
}}
|-| تفسیر نور=
===تفسیر نور (محسن قرائتی)===
{{ نمایش فشرده تفسیر|
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى‌ سَبِيلًا «84»
بگو: هر كس بر ساختار و خُلق و خوى خويش عمل مى‌كند، پس پروردگارتان داناتر است به كسى كه به هدايت نزديك‌تر است.
===نکته ها===
امام صادق عليه السلام در بحث از نيّت واينكه نيّت از عمل بهتر است، اين آيه‌را تلاوت فرمود. «1»
«شاكله»، به معناى ساختار و بافت روحى انسان است كه در اثر وراثت و تربيت و فرهنگ‌
----
«1». تفسير نورالثقلين.
جلد 5 - صفحه 112
اجتماعى براى انسان پيدا مى‌شود. بعضى «شاكله» را به معناى فطرت گرفته‌اند، در حالى كه فطرت‌ها يكدست و ثابت است و آنچه در انسان‌ها متفاوت است، انگيزه‌ها، خلق و خوى، عادات و بافت فكرى و خانوادگى افراد است و عمل هر كس هم در گرو آنهاست. «1»
===پیام ها===
1- رفتار انسان برگرفته از شخصيّت فكرى و روحى و اخلاقى اوست. «يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ» (از كوزه همان برون تراود كه در اوست.)
2- چون رفتارها ريشه در حالات و عادات دارد، بايد از انگيزه‌ها و خوگرفتن‌هاى نابجا پرهيز كرد تا اعمال نابجا به صورت ملكه در نيايد. «كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ»
3- راههاى هدايت نيز درجات و سلسله مراتب دارد. «أَهْدى‌»
4- هر كس نيّت بهترى داشته باشد، به هدايت نزديك‌تر است. «أَهْدى‌ سَبِيلًا»
}}
|-|
اثنی عشری=
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى‌ سَبِيلاً (84)
قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ‌: بگو اى پيغمبر هر كس عمل مى‌كند بر طريقه كه مشاكل حال او باشد از خير و شر و هدايت و ضلالت و كفران و شكران، يعنى كافر در نعمت، اعراض، و در محنت يأس دارد. و مؤمن در سرّاء
جلد 7 - صفحه 433
سپاسدارى، و در ضرّاء شكيبائى دارد. و گفته‌اند: شاكله طبيعت است، يا عادت، يا سنّت يا دين، يا مقدار قوت و طاقت. و معنى همه راجع است به آنكه هر كس آن كند كه از او سزد. فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى‌ سَبِيلًا: پس پروردگار شما داناتر است به آنكس كه او راه يافته‌تر است و به صواب نزديكتر، يا نيكوتر از جهت دين و مذهب.
}}
|-|
روان جاوید=
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
وَ نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحْمَةٌ لِلْمُؤْمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظَّالِمِينَ إِلاَّ خَساراً (82) وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‌ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ كانَ يَؤُساً (83) قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى‌ شاكِلَتِهِ فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى‌ سَبِيلاً (84)
ترجمه‌
و نازل مينمائيم از قرآن چيزى را كه آن شفاء و رحمت است براى گروندگان و نمى‌افزايد ستمكاران را جز زيان‌
و چون نعمت دهيم بر انسان روى گرداند و دور شود و پهلو تهى كند و چون برسد او را شرّ باشد نااميد
بگو هر كس كار ميكند مانند فطرت خود پس پروردگار شما داناتر است بآنكه او راه يافته‌تر است براه.
تفسير
خداوند كريم نازل فرموده است در قرآن مجيد آنچه را موجب‌
----
جلد 3 صفحه 384
شفاء امراض باطنى و ظاهرى و روحى و جسمى است از حيث لفظ و معنى و در صافى فرموده در معانى آن شفاء ارواح است و در الفاظ آن شفاء ابدان و بنظر حقير در هر دو شفاء هر دو است چون در توجّه بمعانى آن شفاء امراض روحى از قبيل جهل و شك و حيرت و ضلالت است و در عمل باحكام آن سلامتى از امراض باطنى و ظاهرى است و در استشفاء بالفاظ آن بهبودى از تمام آلام و اسقام است چنانچه از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه شفاء فقط در علم قرآن است چون خداوند فرموده نازل ميكنيم در قرآن آنچه شفاء و رحمت است براى اهلش و شكّى در آن نيست و اهل قرآن ائمه هدايند كه خداوند در باره ايشان فرموده ما آنها را برگزيديم از بندگان خود و وارث كتاب فرموديم و نيز از آنحضرت مروى است كه هيچ كس بدردى و مرضى مبتلا نشود كه با نيت خالص دست بجاى درد و مرض بگذارد و اين آيه را بخواند تا آخر مگر آنكه شفا يابد هر درد و مرضى باشد و دليل بر اين خود اين آيه است و بنابراين اگر كسى مبتلا بمرض بخل و حسد و كينه باشد و دست بقلب خود بگذارد و بخواند شفاء يابد انشاء اللّه تعالى و نيز نازل فرموده است خداوند در قرآن آنچه را موجب رحمت و نعمت و مغفرت است براى اهل ايمان بآن نه كفّار چون كسيكه منكر قرآن شود ظلم بخود نموده كه خويش را از منافع دنيوى و اخروى عمل بآن محروم كرده و بسبب كفر و كفران بر خسران و زيان خود افزوده كه بعذاب ابدى گرفتار شده و اين بمقتضاى طبع و خوى بد انسان است كه چون خداوند نعمت و ثروت و مكنت و عزّت و عظمت باو عنايت فرمايد روى گرداند و پهلو تهى كند از قبول آن مانند رو گرداندن كفّار از پيغمبر اكرم كه بزرگترين نعمت خداوند بود براى آنها در دنيا و آخرت و چون دچار سختى و گرفتارى و بلا و مرض شود از روح و رحمت الهى مأيوس باشد و هيچ گاه روى نياز بدرگاه كريم كار ساز نياورد و توبه و انا به ننمايد و لذا در آيه اخيره به پيغمبر اكرم دستور داده شده كه بآنها بفرمايد هر يك از مؤمن و كافر بر حسب نيت و طبع و ساختمان و عادت خوب و بد خودكار ميكند و خداوند از هر كس بسرائر و ضمائر خلق آگاه‌تر است و آنها را بپاداش اعمالشان خواهد رسانيد در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه فرمود نيت‌
----
جلد 3 صفحه 385
بالاتر است از عمل آگاه باشيد كه نيت همان عمل است و اين آيه را تلاوت فرمود و نيز در آنكتاب و عياشى ره از آنحضرت نقل نموده كه اهل آتش هميشه در آن بمانند براى آنكه قصدشان آنستكه اگر هميشه در دنيا باشند گناه كنند و اهل بهشت هميشه در آن بمانند براى آنكه قصدشان آنستكه اگر هميشه در دنيا بمانند ثواب كنند پس هر دو دسته براى نيت بد و خوبشان مخلّدند و اين آيه را تلاوت فرمود «از كوزه برون همان تراود كه در او است» و شاكله بر مشاكل حال و طبيعت و خليقت و سريرت و طريقت و عادت و نيّت اطلاق ميشود و در اينجا همه معانى مناسب است و اللّه و اوليائه اعلم خداوند هم با ما بمقتضاى عادت و رويّه و طريقه خود كه جود و عفو و احسان است عمل خواهد فرمود انشاء اللّه تعالى و كلمه سبيلا ظاهرا تميز است و براى تأكيد ذكر شده يعنى پروردگار شما داناتر است بحال كسيكه راه يافته‌تر است از جهت راه يعنى راهش راست‌تر و دينش بهتر و ثوابش زيادتر است ..
}}
|-|
اطیب البیان=
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)===
{{نمایش فشرده تفسیر|
قُل‌ كُل‌ٌّ يَعمَل‌ُ عَلي‌ شاكِلَتِه‌ِ فَرَبُّكُم‌ أَعلَم‌ُ بِمَن‌ هُوَ أَهدي‌ سَبِيلاً (84)
بفرما ‌که‌ ‌هر‌ فردي‌ عمل‌ ميكند ‌بر‌ طريقه‌ و عادت‌ و طبيعة و خليقة ‌خود‌ و سليقه‌ ‌خود‌ ‌که‌ صواب‌ و حق‌ ميپندارد ‌پس‌ پروردگار ‌شما‌ داناتر ‌است‌ بكساني‌ ‌که‌ طريقه‌ ‌آنها‌ بهتر ‌است‌ و بهدايت‌ نزديكتر ‌است‌ قُل‌ كُل‌ٌّ يَعمَل‌ُ عَلي‌ شاكِلَتِه‌ِ اموري‌ ‌که‌ ‌از‌
جلد 12 - صفحه 300
اسباب‌ و مقتضيات‌ افعال‌ و عادات‌ ‌است‌ بسيار ‌است‌.
اول‌ نطفه‌ ‌که‌ ‌اگر‌ پاك‌ ‌باشد‌ توفيق‌ اعمال‌ خير پيدا ميكند و ‌اگر‌ خراب‌ ‌باشد‌ اعمال‌ شر.
(نطفه پاك‌ ببايد ‌که‌ شود قابل‌ فيض‌ ||  و رنه‌ ‌هر‌ سنگ‌ و گلي‌ لؤلؤ مرجان‌ نشود)
دوم‌ لقمه‌ حرام‌ ‌در‌ حال‌ نطفه‌ و ‌در‌ حال‌ حمل‌ و ‌در‌ حال‌ ارضاع‌ و سپس‌ ‌در‌ زندگاني‌ دنيوي‌.
سيم‌ پدر و مادر و استاد و معلّم‌ ‌اگر‌ خوب‌ باشند طفل‌ خوب‌ ميشود و ‌اگر‌ بد باشند بد ميشود.
چهارم‌ رفقاء ‌که‌
«‌هم‌ نشين‌ تو ‌از‌ تو ‌به‌ بايد ||  ‌تا‌ ترا عقل‌ و دين‌ بيفزايد»
«المرء ‌مع‌ جليسه‌» «المجالسة مؤثرة».
پنجم‌ اخلاق‌ حسنه‌ و اخلاق‌ سيئه‌ سخاوت‌ بخل‌ كبر تواضع‌ حسد و نصح‌ و هكذا ششم‌ عادات‌ ‌که‌ بهر طريقه‌ و عملي‌ عادت‌ كرد تغيير ‌آن‌ مشكل‌ ‌است‌.
هفتم‌ دوره‌ و زمان‌ و مملكت‌ ‌که‌ ميگويند (خواهي‌ نشوي‌ رسوا همرنگ‌ جماعت‌ شو) و ‌غير‌ اينها و لكن‌ تمام‌ بنحو اقتضاء ‌است‌ علية ندارد قابل‌ تغيير هست‌ فَرَبُّكُم‌ أَعلَم‌ُ بِمَن‌ هُوَ أَهدي‌ سَبِيلًا ‌هر‌ كسي‌ ميگويد مشي‌ ‌من‌ صحيح‌ و حق‌ ‌است‌ و ‌غير‌ ‌آن‌ باطل‌ و فاسد ‌است‌ يهودي‌ نصراني‌ مشرك‌ مخالف‌، مؤمن‌، كافر، عادل‌، فاسق‌ و لكن‌ خداوند ‌که‌ عالم‌ بظاهر و باطن‌ ‌است‌ و خوب‌ و بد ‌را‌ ميداند ‌او‌ داناتر ‌است‌ بكساني‌ ‌که‌ بطريقه‌ حقه‌ مشي‌ ميكنند و بهترين‌ راه‌ ‌را‌ اتخاذ كردند و ‌آن‌ طريقه‌ايست‌ ‌که‌ ‌خود‌ بتوسط انبياء تعيين‌ فرموده‌.
}}
|-|
برگزیده تفسیر نمونه=
===برگزیده تفسیر نمونه===
{{نمایش فشرده تفسیر|
]
(آیه 84)- در این آیه روی سخن را به پیامبر صلّی اللّه علیه و آله کرده، می‌فرماید: «بگو: هر کس بر طبق روش و خلق و خوی خود عمل می‌کند» (قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلی شاکِلَتِهِ).
مؤمنانی که از آیات قرآن، شفا می‌طلبند و رحمت کسب می‌کنند، و ظالمانی که جز خسارت و زیان، بهره‌ای از آن نمی‌گیرند، و انسانهای کم ظرفیتی که در حال نعمت مغرورند و در مشکلات مأیوس و زبون، همه اینها طبق روحیاتشان عمل می‌کنند، روحیاتی که بر اثر تعلیم و تربیت و اعمال مکرر خود انسان شکل گرفته است و به اعمال انسان شکل و جهت می‌دهد.
و در این میان خداوند شاهد و ناظر حال همه است: «آری پروردگار شما آگاهتر است به کسانی که راهشان (بهتر و) از نظر هدایت پربارتر است» (فَرَبُّکُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدی سَبِیلًا).
}}


|-|تسنیم=
|-|تسنیم=
{{ نمایش فشرده تفسیر|
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]]
|-|نور=
}}
*[[تفسیر:نور  | تفسیر آیات]]
 
|-|</tabber>
|-|</tabber>