يَخْتَص: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَخْتَص | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/يَخْتَص | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۸: خط ۹:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
اللّه:100, وَ:91, مَن:72, يَشَاء:69, بِرَحْمَتِه:63, مِن:38, عَلِيم:38, وَاسِع:35, ذُو:32, رَبّکُم:29, الْفَضْل:26, خَيْر:22, يُؤْتِيه:19, الْعَظِيم:19, عَلَيْکُم:16, يُنَزّل:13, أَن:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَخْتَص]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::يَخْتَص]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۲۲

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

اختصاص به معنى ويژه شدن است. در مجمع ذيل آيه 105 بقره مى‏گويد: اختصاص به چيزى، آن است كه در آن تنها باشد و ضدّ آن اشتراك است. راغب نيز چنين گفته است. * [بقره:105] اختصاص چنانكه در اقرب الموارد تصريح لازم و متعدى هر دو آمده است و در آيه فوق متعدى به كار رفته يعنى: خدا هر كه را خواهد به رحمت خويش مخصوص مى‏كند. همچنين است آيه 74 آل عمران . * [انفال:25] «خاصّه» ضدّ عامّه و درباره چيزى است كه به فردى يا به قومى مخصوص باشد و آن در آيه فوق، مفعول مطلق و يا حال است از «اَلَّذينَ ظَلَمُوا» و تاء آن گفته‏اند براى مبالغه است مثل رواية (اقرب) يعنى: بترسيد از فتنه‏اى كه‏تنها بر ستمگران نمى‏رسد بلكه عموم را فرا مى‏گيرد. * [حشر:9] خصاصه به معنى فقر و احتياج است طبرسى فرمايد: اصل آن از اختصاص است گويا انسان در شى‏ء محتاج اليه منفرد و مخصوص مى‏شود و گويند اصل آن به معنى شكاف و روزنه است مثل «القمر بدامن خصاص الغيم» يعنى ماه از شكاف ابر آشكار شد. در اقرب گويد: خصاص هر خلل و خرقى است كه در درب و پرده و غيره باشد و مفرد آن خصاصه است. معنى آيه چنين مى‏شود: ديگران را بر نفس خود ترجيح مى‏دهند و اختيار مى‏كنند هر چند خود محتاج و فقير باشند. مادّه خصص در قرآن كريم فقط در چهار محل فوق آمده است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...