صَفْرَاء

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• صفر (۵ بار)

قاموس قرآن

زردى. صفراء زرد رنگ مؤنّث اصفر است [بقره:69]. گفت: خدا فرمايد: آن بقره‏اى است زرد پر رنگ «لَوْنُها» فاعل «فاقِعٌ» است. [حديد:20]. سپس خشك مى‏شود مى‏بينى كه زرد رنگ است و آنگاه شكسته مى‏شود. صُفر: چنانكه گفته‏اند جمع اصفر است [مرسلات:32-33]. معنى آيه در «جمل» گذشت «جِمالِتٌ صُفْرٌ» يعنى شتران زرد گون. در نهج البلاغه خطبه 119 آمده [روم:51]. ضمير «فَرَأَوْهُ»ظاهراً به زرع راجع است و اصفر خشك شدن برگ‏ها است و اصفر خشك شدن برگ‏ها است يعنى: اگر بادى بفرستيم و زرع خويش را دراثر آن خشكيده بينند كفران مى‏كنند. اين آيه مقابل آيه 48 است فرموده «... فَاِذا اَصابَ بِهِ مَنْ يَشاءُ مِنْ عِبادِهِ اِذا هُمْ يَسْتَبْشِزُونَ». صفره را سياهى نيز گفته‏اند (اقرب). راغب گويد: صفره رنگى است ميان سياه و سفيد، به سياهى نزديك‏تر است لذا گاهى از سياهى به صفره تعبير آوردند. على هذا مى‏شود گفت معناى «ثُمَّ يَهيجُ فَتَراهُ مَصْفَرّاً» آن است كه: سپس مى‏خشكد وآن را تيره رنگ مى‏بينى نظير [اعلى:4-5].

کلمات نزدیک مکانی

لَوْنُهَا بَقَرَة فَاقِع إِنّهَا يَقُول تَسُرّ قَالُوا النّاظِرِين لَنَا إِنّه ادْع قَال رَبّک مَا يُبَيّن

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...