الْبَرْق

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• برق‌ (۱۰ بار)

قاموس قرآن

نور. (نيروى مخصوص) در لغت عرب نورى است كه از ابر مى‏جهد [رعد:12] و چون چشم مضطرب و خيره شود گويند: [قيامة:7]. [واقعة:18]، اكواب جمع كوب و آن به معنى كاسه بى دستگيره و اباريق جمع ابريق است به معنى بطرى است. در مجمع البيان، اكواب كاسه‏ها و اباريق بطرى‏ها معنى شده معنى آيه چنين است: پسران جاويدان با كاسه‏ها و بطريهاى مخصوص به دور آنها مى‏گردند. و چون اكواب و اباريق هر دو نكره آمده‏اند معلوم است نمى‏توان آنها را كاسه و بطرى معمولى دانست در اباريق لازم است معنى (برق) ملحوظ باشد، لذا طبرسى و راغب گفته‏اند: ابريق به واسطه روشنى و صفا، به بطرى اطلاق مى‏شود [انسان:21] استبرق به معنى حرير ضخيم برّاق و سنرس به معنى حرير نازك است (مجمع البيان) نا گفته نماند: سندس و استبرق هر دو نكره است، نمى‏شود گفت: مانند حرير معمولى اند.

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ مِن يُرِيکُم خَوْفا طَمَعا يَخْطَف بِالْکَافِرِين يَکَاد آيَاتِه لَهُم الّذِي أَبْصَارَهُم مُحِيط هُو وَال اللّه کُلّمَا أَضَاء يَسْمَعُون يُنَزّل يُنْشِئ الْمَوْت دُونِه لِقَوْم لَآيَات السّحَاب مَشَوْا حَذَر الصّوَاعِق السّمَاء ذٰلِک فِيه الثّقَال مَاء فَيُحْيِي إِذَا

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...