تَمْرَحُون: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو. | فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::تَمْرَحُون]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۰
«تَمْرَحُونَ» از مادّه «مَرَح» (بر وزن فرح) به گفته جمعى از ارباب لغت و مفسران، به معناى «شدت فرح، و گستردگى» آن است. و بعضى آن را به معناى «شادى، به خاطر مطالب بى اساس»، دانسته اند. در حالى که، بعضى دیگر آن را به معناى «شادى توأم با یک نوع طرب» و به کار گرفتن نعمتهاى الهى در مسیر باطل، شمرده اند. ظاهر این است که همه این معانى به یک مطلب باز مى گردد، زیرا شدت شادى، و افراط در آن سر از همه این مسائل در مى آورد، و با انواع گناهان و آلودگى ها و عیاشى و هوسرانى توأم مى شود.
ریشه کلمه
- مرح (۳ بار)
قاموس قرآن
فرح شديد كه عبارت اخراى خودپسندى است «مَرِحَ الرَّجُلُ مَرَحاً: اِشْتَدَّ فَرَحَهُ وَ نِشاطَهُ حَتَّى جاوَزَ الْقَدْرَ وَ تَبَخْتَرَ وَاخْتالَ» [غافر:75]. اين براى آن است كه در زمين بیجهت شادمانى و تكبّر مىكرديد (و به حق خاضع نبوديد). [اسراء:37]. [لقمان:18]. مَرَح (بر وزن فرس) مصدر است در موضع حال تقديرش «ذا مَرَحٍ» است يعنى در زمين به تكبّر راه مرو.
