الحجر ١٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و زمین را گسترانیدیم و افکندیم در آن لنگرهائی و رویانیدیم در آن از هر چیزی زیبا
|-|معزی=و زمین را گسترانیدیم و افکندیم در آن لنگرهائی و رویانیدیم در آن از هر چیزی زیبا
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الحجر | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::19|١٩]] | قبلی = الحجر ١٨ | بعدی = الحجر ٢٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الحجر | نزول = [[نازل شده در سال::4|٤ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::19|١٩]] | قبلی = الحجر ١٨ | بعدی = الحجر ٢٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«مَدَدْنَاهَا»: آن را گسترانیده‌ایم و در ظاهر مسطّحش کرده‌ایم. «أَنبَتْنَا»: رویانیده‌ایم. آفریده‌ایم (نوح / ). «مَوْزُونٍ»: هماهنگ. متناسب. «مِن کُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ»: انواع و اقسام درختان و گیاهان، با نظم و نظام شگرف و حساب و کتاب دقیق. هر چیزی را با اندازه و مقدار مشخّص و معیّن و متناسب و مرتبط به یکدیگر.
«مَدَدْنَاهَا»: آن را گسترانیده‌ایم و در ظاهر مسطّحش کرده‌ایم. «أَنبَتْنَا»: رویانیده‌ایم. آفریده‌ایم (نوح / ). «مَوْزُونٍ»: هماهنگ. متناسب. «مِن کُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ»: انواع و اقسام درختان و گیاهان، با نظم و نظام شگرف و حساب و کتاب دقیق. هر چیزی را با اندازه و مقدار مشخّص و معیّن و متناسب و مرتبط به یکدیگر.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۶


ترجمه

و زمین را گستردیم؛ و در آن کوه‌های ثابتی افکندیم؛ و از هر گیاه موزون، در آن رویاندیم؛

|و زمين را گسترديم و در آن كوه‌هاى استوار افكنديم و در آن از هر چيز متناسب [نياز انسان‌] رويانديم
و زمين را گسترانيديم و در آن كوههاى استوار افكنديم و از هر چيز سنجيده‌اى در آن رويانيديم.
و زمین را هم ما بگستردیم و در آن کوههای عظیم بر نهادیم و در آن از هر گیاه و هر نبات مناسب و موافق حکمت و عنایت برویانیدیم.
و زمین را گستراندیم و در آن کوه های استوار افکندیم، واز هر گیاه موزون وسنجیده ای در آن رویاندیم.
و زمين را گسترديم و در آن كوه‌هاى عظيم افكنديم. و از هر چيز به شيوه‌اى سنجيده در آن رويانيديم.
و زمین را گسترانیدیم و در آن کوههای استوار در انداختیم و در آن از هر چیز سنجیده‌ای رویانیدیم‌
و زمين را گسترديم و در آن كوه‌هاى استوار افكنديم و در آن از هر چيز سنجيده و به اندازه رويانيديم.
ما زمین را گسترانیده‌ایم و در زمین کوههای استوار و پابرجائی را پدید آورده‌ایم، و همه چیز را به گونه‌ی سنجیده و هماهنگ و در اندازه‌های متناسب و مشخّص در آن ایجاد کرده‌ایم.
و زمین را گستراندیم، و در آن کوه‌هایی پابرجا (و بلند بالا) فرو افکندیم و از هر چیز سنجیده شده‌ای، به اندازه در آن رویاندیم.
و زمین را گسترانیدیم و افکندیم در آن لنگرهائی و رویانیدیم در آن از هر چیزی زیبا


الحجر ١٨ آیه ١٩ الحجر ٢٠
سوره : سوره الحجر
نزول : ٤ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«مَدَدْنَاهَا»: آن را گسترانیده‌ایم و در ظاهر مسطّحش کرده‌ایم. «أَنبَتْنَا»: رویانیده‌ایم. آفریده‌ایم (نوح / ). «مَوْزُونٍ»: هماهنگ. متناسب. «مِن کُلِّ شَیْءٍ مَّوْزُونٍ»: انواع و اقسام درختان و گیاهان، با نظم و نظام شگرف و حساب و کتاب دقیق. هر چیزی را با اندازه و مقدار مشخّص و معیّن و متناسب و مرتبط به یکدیگر.


تفسیر

نکات آیه

۱- خداوند، زمین را گسترده و هموار قرار داده است. (و الأرض مددنها) «مدّ» در لغت به معناى «بسط» و «جرّ» است و مقصود از آن در این آیه، گستردن و هموار کردن است.

۲- کره زمین در بدو پیدایش، داراى حجم گسترده اى نبوده است.* (و الأرض مددنها) «مدّ» در لغت به معناى «بسط» و «جرّ» است و مراد از آن در آیه فوق، مى تواند توسعه حجمى زمین باشد.

۳- خداوند، در زمین کوههاى ثابت و استوار پدید آورد. (و ألقینا فیها روسى) «رواسى» (جمع راسیة) به معناى ثابت و استوار است و مراد از آن در این آیه، کوهها مى باشد.

۴- کوهها، پس از پیدایش زمین به وجود آمدند. (و الأرض مددنها و ألقینا فیها روسى)

۵- خداوند، همه روییدنیهاى زمین را به وزن و اندازه معین رویانید. (و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون)

۶- اجزاى موجودات روییده از زمین، متناسب و موزون است. (و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون) برداشت فوق، بنابراین احتمال است که مراد از «موزون» تناسب و موزون بودن اجزاى اشیا باشد.

۷- تمامى پدیده هاى معدنى، داراى اجزاى متناسب و موزون است. (و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون)

۸- کوهها، محل پیدایش معادن (و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون) برداشت فوق، مبتنى بر این است که مرجع ضمیر «فیها»، «رواسى» باشد. در این صورت مراد آیه، پیدایش معدنها خواهد بود.

۹- وجود زمینهاى هموار و پدیدارى کوهها، براى ثبات و استقرار زمین و رویش گیاهان و پدیده هاى معدنى، از آیات الهى است. (و الأرض مددنها و ألقینا فیها روسى و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون)

روایات و احادیث

۱۰- «عن أبى جعفر(ع) فى قوله «و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون» فإن الله تبارک و تعالى أنبت فى الجبال الذهب و الفضة و الجوهر و الصفر و النحاس و الحدید و الرصاص و الکحل و الزرنیخ و أشباه هذه لا تباع إلاّ وزناً;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خدا «و أنبتنا فیها من کلّ شىء موزون» روایت شده است که فرمود: خداوند - تبارک و تعالى - در کوهها طلا، نقره، سنگهاى قیمتى، فلز برنج، مس، آهن، سرب، زرنیخ و امثال اینها را رویانید، و این اشیا فقط با وزن فروخته مى شوند».

موضوعات مرتبط

  • آیات خدا: آیات  آفاقى ۹
  • خدا: افعال خدا ۱، ۳، ۵
  • زمین: تاریخ زمین ۲; تسطیح زمین ۱; خلقت زمین ۲; عوامل ثبات زمین ۹; گسترش زمین ۱، ۲، ۹
  • کوهها: استقرار کوهها ۳; تاریخ پیدایش کوهها ۴; خلقت کوهها ۳; فلسفه خلقت کوهها ۹; فواید کوهها ۸
  • گیاهان: تناسب عناصر گیاهان ۶; رویش گیاهان ۹; قانونمندى رویش گیاهان ۵
  • معادن: پیدایش معادن ۹; تناسب مواد معدنى معادن ۷; توزین مواد معدنى ۱۰; مکان پیدایش معادن ۸

منابع

  1. تفسیر قمى، ج ۱، ص ۳۷۴; نورالثقلین، ج ۳، ص ۶، ح ۱۸.