فَسَيَکْفِيکَهُم: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
كفايت به معنى بى نيازى است «كَفَى الشَّىْءُ كِفايَةً» يعنى به واسطه آن بى نيازى حاصل شد در مجمع آمده «اَلْكِفايَةُ بلُوُغُ الْغايَةًفى مِقْدارِ الْحاجَةِ». [نساء:6]. بس است و بى نياز مىكند خدا در حسابگرى راجع به زائد بودن و نبودن باء در فاعل «كفى» در اول باب باء صحبت شده به آنجا رجوع شود [احزاب:25]. خدا مؤمنان را ازجنگ كفايت كرد و بى نيازى بخشيد كه احزاب خندق را با طوفان و ايجاد رعب و كشته شدن عمروبن عبدود به دست على «عليه السلام» وادار به پراكندگى و عقب نشينى كرد. * [بقره:137]. خدا تو را از آنها كفايت مىكند به تو آزارى نمىرساند خدا شنوا، داناست. | كفايت به معنى بى نيازى است «كَفَى الشَّىْءُ كِفايَةً» يعنى به واسطه آن بى نيازى حاصل شد در مجمع آمده «اَلْكِفايَةُ بلُوُغُ الْغايَةًفى مِقْدارِ الْحاجَةِ». [نساء:6]. بس است و بى نياز مىكند خدا در حسابگرى راجع به زائد بودن و نبودن باء در فاعل «كفى» در اول باب باء صحبت شده به آنجا رجوع شود [احزاب:25]. خدا مؤمنان را ازجنگ كفايت كرد و بى نيازى بخشيد كه احزاب خندق را با طوفان و ايجاد رعب و كشته شدن عمروبن عبدود به دست على «عليه السلام» وادار به پراكندگى و عقب نشينى كرد. * [بقره:137]. خدا تو را از آنها كفايت مىكند به تو آزارى نمىرساند خدا شنوا، داناست. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَسَيَکْفِيکَهُم]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۹
ریشه کلمه
قاموس قرآن
كفايت به معنى بى نيازى است «كَفَى الشَّىْءُ كِفايَةً» يعنى به واسطه آن بى نيازى حاصل شد در مجمع آمده «اَلْكِفايَةُ بلُوُغُ الْغايَةًفى مِقْدارِ الْحاجَةِ». [نساء:6]. بس است و بى نياز مىكند خدا در حسابگرى راجع به زائد بودن و نبودن باء در فاعل «كفى» در اول باب باء صحبت شده به آنجا رجوع شود [احزاب:25]. خدا مؤمنان را ازجنگ كفايت كرد و بى نيازى بخشيد كه احزاب خندق را با طوفان و ايجاد رعب و كشته شدن عمروبن عبدود به دست على «عليه السلام» وادار به پراكندگى و عقب نشينى كرد. * [بقره:137]. خدا تو را از آنها كفايت مىكند به تو آزارى نمىرساند خدا شنوا، داناست.
در حال بارگیری...
