کُبِتُوا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مىكنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد. | خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مىكنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::کُبِتُوا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۲۸
«کُبِتُوا» از مادّه «کَبْت» (بر وزن ثبت) به معناى مانع شدن توأم با عنف و ذلیل کردن است، اشاره به این که خداوند مجازات کسانى را که با او و پیامبرش به مبارزه برمى خیزند، ذلت و خوارى قرار مى دهد و آنها را از لطف بى کرانش منع مى کند.
بعضى از مفسران «کبتوا» را به عنوان نفرین گرفته اند، و از آنجا که نفرین از سوى خداوندى که قادر بر همه چیز است، دلیل بر تحقق آن مى باشد، نتیجه آن ذلت و خوارى این گروه در دنیا است، ولى ظاهر تعبیر آیه این است که: جمله خبریه است نه انشائیه.
ریشه کلمه
- کبت (۳ بار)
قاموس قرآن
خوارى در مجمع آمده: كبت به معنى خوارى است و آن مصدر «كَبَتَ اللَّهُ الْعَدُوَّ» است يعنى خدا دشمن را خوار كرد. راغب رد به عنف و ذلت گفته است [مجادله:5]. آنانكه با خدا و رسول دشمنى مىكنند خوار و ذليل شدند چنانكه اسلافشان نيز ذليل شدند [آل عمران:127]. در نهج البلاغه خطبه 56 فرموده: «فَلَّما رِأَى اللَّهُ صِدْقَنا اَنْزَلَ عَلى عَدُوِّنَا الْكَبْتَ وَ اَنْزَلَ عَلَيْنَا النَّصْرَ» چون خدا راستى ما را در دين ديد بر دشمن ما خذلان و بر ما يارى فرستاد.