فَان: تفاوت میان نسخه‌ها

از بين رفتن. [رحمن:27-26]. چون سوره رحمن در باره جن و انس است ظاهرا مراد از «مَنْ عَلَيْها» جن و انس باشد و فناء معدوم شدن نيست زيرا موجود معدوم نمى‏شود بلكه مقصود از بين رفتن صورت و تركيب ظاهرى است همين كه انسانى مرد و خاك شد فناء شده است يعنى: هركه از جن و انس در روى زمين است فانى شدنى است ولى پروردگارت كه داراى جلال و كرامت است مى‏ماند رجوع شود به «وجه». آيه [قصص:88]. از آيه ما نحن فيه اعم است. و در «وجه» خواهد آمد.

[[رده:كلمات قرآن]]