ریشه فلک

تکرار در قرآن: ۲۵(بار)

لیست کلمات مشتق شده

در حال بارگیری...

قاموس قرآن

(بر وزن فرس) مدار كواكب. [انبیاء:33]. ايضاً [يس:40]. اوست خدائى كه شب و روز را و آفتاب و ماه را آفريد همه در يك مدارى شناوراند مدار شب و روز اطراف زمين و مدار آفتاب و ماه در فضا و مخصوص به خودشان است. ظاهراً «كل» به هر چهار برمى گردد آيه «يس» نيز در همين مضمون است. به نظر مى‏آيد مدار نجوم به مناسبت نجوم كه در آن مى‏گردند فلك گفته شده وگرنه مدار اعتبارى است.

(بر وزن قفل) كشتى. آن در واحد و جمع به كار مى‏رود مثل [هود:37]. كه راجع به كشتى نوح «عليه السلام» است و [نحل:14]. كه راجع به همه كشتيها است. ايضاً مذكر و مونث هر دو به كار رود مثل [شعراء:119]. كه به قرينه صفت، مذكر است و مثل [لقمان:31]. كه به قرينه «تَجْرى» مونث است ظاهراً آن به واسطه جمع بودن است. [يس:41]. رجوع شود به «شحن» و ظاهراً مراد مطلق كشتى است نه كشتى نوح «عليه السلام». *** طبرسى رحمه‏اللَّه فرموده: اصل فلك به معنى دور و گرديدن است. على هذا كشتى را به اعتبار گردش فلك گفته‏اند.

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
الْفُلْکِ‌	۱۲
الْفُلْکَ‌	۹
فَلَکٍ‌	۲
الْفُلْکُ‌	۲