عُتُوّا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
(بضم اول و دوم) تجاوز. نافرمانى. [فرقان:21]. پيش خود خويش را بزرگ ديده و تجاوز (نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفتهاند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كنارهگيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا قوم عاد با بادى بسيار سرد خارج از حدّ هلاك گشتند. * [مريم:8]. حمزه و كسانى آن را بكسر عين و ديگران به ضم آن خواندهاند و آن در هر دو صورت به معنى فرتوتى و نهايت پيرى است در صحاح و اقرب آمده: «عَتَا الشَّيخُ عِتِّيّاً: كَبُرَو وَلَّى» ظبرسى آن را خشك شدن وجود در اثر طول زمان فرموده است. غرض زكرّيا در اين كلمه آنست كه از پيرى بفرتوتى رسيدهام و پيريم از حدّ تجاوز كرده اميدی بوجود فرزند در من نمىرود. آن در آيه [مريم:69]. نافرمانى و طغيان است و به قولى: آن جمع عاتى است. | (بضم اول و دوم) تجاوز. نافرمانى. [فرقان:21]. پيش خود خويش را بزرگ ديده و تجاوز (نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفتهاند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كنارهگيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا قوم عاد با بادى بسيار سرد خارج از حدّ هلاك گشتند. * [مريم:8]. حمزه و كسانى آن را بكسر عين و ديگران به ضم آن خواندهاند و آن در هر دو صورت به معنى فرتوتى و نهايت پيرى است در صحاح و اقرب آمده: «عَتَا الشَّيخُ عِتِّيّاً: كَبُرَو وَلَّى» ظبرسى آن را خشك شدن وجود در اثر طول زمان فرموده است. غرض زكرّيا در اين كلمه آنست كه از پيرى بفرتوتى رسيدهام و پيريم از حدّ تجاوز كرده اميدی بوجود فرزند در من نمىرود. آن در آيه [مريم:69]. نافرمانى و طغيان است و به قولى: آن جمع عاتى است. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::عُتُوّا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۸
ریشه کلمه
- عتو (۱۰ بار)
قاموس قرآن
(بضم اول و دوم) تجاوز. نافرمانى. [فرقان:21]. پيش خود خويش را بزرگ ديده و تجاوز (نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفتهاند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كنارهگيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا قوم عاد با بادى بسيار سرد خارج از حدّ هلاك گشتند. * [مريم:8]. حمزه و كسانى آن را بكسر عين و ديگران به ضم آن خواندهاند و آن در هر دو صورت به معنى فرتوتى و نهايت پيرى است در صحاح و اقرب آمده: «عَتَا الشَّيخُ عِتِّيّاً: كَبُرَو وَلَّى» ظبرسى آن را خشك شدن وجود در اثر طول زمان فرموده است. غرض زكرّيا در اين كلمه آنست كه از پيرى بفرتوتى رسيدهام و پيريم از حدّ تجاوز كرده اميدی بوجود فرزند در من نمىرود. آن در آيه [مريم:69]. نافرمانى و طغيان است و به قولى: آن جمع عاتى است.
در حال بارگیری...
