عَنِيد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
طاغى و كسى كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند. در قاموس آمده «عَنَدَ عَنوُداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ» در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آن است كه دانسته و از روى تكبّر يا ستم از حق امتناع كند. [هود:59]. از پيامبران ،خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه گر را اطاعت كردند. [مدثر:16]. او راجع به آيات ما مخالف و ستيزه گر بود. اين كلمه در سوره ابراهيم:15 و ق:24. نيز آمده است. | طاغى و كسى كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند. در قاموس آمده «عَنَدَ عَنوُداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ» در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آن است كه دانسته و از روى تكبّر يا ستم از حق امتناع كند. [هود:59]. از پيامبران ،خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه گر را اطاعت كردند. [مدثر:16]. او راجع به آيات ما مخالف و ستيزه گر بود. اين كلمه در سوره ابراهيم:15 و ق:24. نيز آمده است. | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::عَنِيد]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۲
کلمه «عَنِید» در اصل از «عِند» (بر وزن رِند) به معناى سمت و ناحیه است و در اینجا به معناى انحراف و گرایش به غیر راه حق آمده است و از مادّه «عناد» به معناى تکبر، خودپسندى و عدم تسلیم در برابر حق است، و به گفته بعضى، به آن نوع مخالفت و دشمنى گفته مى شود که آگاهانه صورت مى گیرد، یعنى انسان حقانیت چیزى را درک کند و با آن به مخالفت برخیزد، و «ولید» در سوره «مدثّر» مصداق روشن این معنا بود.
ریشه کلمه
- عند (۲۰۱ بار)
قاموس قرآن
طاغى و كسى كه دانسته با حق عناد و مخالفت كند. در قاموس آمده «عَنَدَ عَنوُداً: خالَفَ الْحَقَّ وَ رَدَّهُ عارِفاً بِهِ فَهُوَ عَنيدٌ» در مجمع فرموده: عنيد مبالغه عاند است و عناد آن است كه دانسته و از روى تكبّر يا ستم از حق امتناع كند. [هود:59]. از پيامبران ،خدا نافرمانى كردند و امر هر ستمگر طاغى و ستيزه گر را اطاعت كردند. [مدثر:16]. او راجع به آيات ما مخالف و ستيزه گر بود. اين كلمه در سوره ابراهيم:15 و ق:24. نيز آمده است.
