صَفّا: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
[كهف:48]. صفّ به معنى صف كشيدن و در صف كردن است. لازم و متعدى به كار مىرود و آن اين كه اشياء مانند انسان و غيره در يك رديف و خط مستوى قرار گيرند. [صف:4]، [نباء:38]. صفّاً در هر دو آيه ممكن است مفعول مطلق باشد. و ممكن است جمع صافّ و نصب آن براى حاليّت باشد چنانكه طبرسى و راغب گفتهاند. در اقرب از جمله معانى صفّ گفته: القوم المصطفّون». * [صافات:1-4]. معنى آيات در «تلى» مشروحاً گذشت. ايضاً صفّ به معنى باز كردن پرنده هاست بالهاى خود را به طورى كه حركت نكند در اقرب آمده [نور:41]. هردر آسمانها و زمين اند و پرندگان بال گشوده خدا را تسبيح مىكنند. [ملك:19]. ظاهراً مراد از «صافّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ»بيان پرواز از پرندگان است و حقيقت آن گشودن بال و جمع كردن آن است. و به قولى: بعضى از آنها بال گشوده اند و بعضى بال زن به معنى صنبف و دفيف. * [صافات:165-166]. اين آيه بنا به ما قبل آن، قول جنّها استو گفتهاند آن كلام ملائكه است رجوع شود به «تلى» تفسير «وَالتّالِياتِ ذِكْراً». * [حج:36]. نام خدا را در آن حال كه به پا ايستادهاند بر آنهاياد كنيد. صوّاف جمع صافّه است. مراد شتران قربانى است كه ايستاده و بسته شدهاند به قول ابن عباس. در جوامع الجامع فرموده: در حاليكه ايستاده و دستها و پاهايشان را صف كرده و دست هايشان تا زانو بسته شده است. الميزان از كافى از عبداللّه بن سنان از امام صادق عليه السلام درباره «فَاذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَيْها صَوافَّ» نقل كرده كه فرموده: آن در موقعى است كه صف كرده شوند از براى نحر دو دستش از پا تا زانو بسته مىشود... * [غاشية:15-14]. يعنى: كاسههاى نهاده. و پشتىهاى صف كرده (رديف هم). | [كهف:48]. صفّ به معنى صف كشيدن و در صف كردن است. لازم و متعدى به كار مىرود و آن اين كه اشياء مانند انسان و غيره در يك رديف و خط مستوى قرار گيرند. [صف:4]، [نباء:38]. صفّاً در هر دو آيه ممكن است مفعول مطلق باشد. و ممكن است جمع صافّ و نصب آن براى حاليّت باشد چنانكه طبرسى و راغب گفتهاند. در اقرب از جمله معانى صفّ گفته: القوم المصطفّون». * [صافات:1-4]. معنى آيات در «تلى» مشروحاً گذشت. ايضاً صفّ به معنى باز كردن پرنده هاست بالهاى خود را به طورى كه حركت نكند در اقرب آمده [نور:41]. هردر آسمانها و زمين اند و پرندگان بال گشوده خدا را تسبيح مىكنند. [ملك:19]. ظاهراً مراد از «صافّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ»بيان پرواز از پرندگان است و حقيقت آن گشودن بال و جمع كردن آن است. و به قولى: بعضى از آنها بال گشوده اند و بعضى بال زن به معنى صنبف و دفيف. * [صافات:165-166]. اين آيه بنا به ما قبل آن، قول جنّها استو گفتهاند آن كلام ملائكه است رجوع شود به «تلى» تفسير «وَالتّالِياتِ ذِكْراً». * [حج:36]. نام خدا را در آن حال كه به پا ايستادهاند بر آنهاياد كنيد. صوّاف جمع صافّه است. مراد شتران قربانى است كه ايستاده و بسته شدهاند به قول ابن عباس. در جوامع الجامع فرموده: در حاليكه ايستاده و دستها و پاهايشان را صف كرده و دست هايشان تا زانو بسته شده است. الميزان از كافى از عبداللّه بن سنان از امام صادق عليه السلام درباره «فَاذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَيْها صَوافَّ» نقل كرده كه فرموده: آن در موقعى است كه صف كرده شوند از براى نحر دو دستش از پا تا زانو بسته مىشود... * [غاشية:15-14]. يعنى: كاسههاى نهاده. و پشتىهاى صف كرده (رديف هم). | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَفّا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۰۱
«صَفّ» در اصل، معناى مصدرى دارد، و به معناى قرار دادن چیزى در خط صاف است، ولى در اینجا معناى اسم فاعل را دارد.
ریشه کلمه
- صفف (۱۴ بار)
قاموس قرآن
[كهف:48]. صفّ به معنى صف كشيدن و در صف كردن است. لازم و متعدى به كار مىرود و آن اين كه اشياء مانند انسان و غيره در يك رديف و خط مستوى قرار گيرند. [صف:4]، [نباء:38]. صفّاً در هر دو آيه ممكن است مفعول مطلق باشد. و ممكن است جمع صافّ و نصب آن براى حاليّت باشد چنانكه طبرسى و راغب گفتهاند. در اقرب از جمله معانى صفّ گفته: القوم المصطفّون». * [صافات:1-4]. معنى آيات در «تلى» مشروحاً گذشت. ايضاً صفّ به معنى باز كردن پرنده هاست بالهاى خود را به طورى كه حركت نكند در اقرب آمده [نور:41]. هردر آسمانها و زمين اند و پرندگان بال گشوده خدا را تسبيح مىكنند. [ملك:19]. ظاهراً مراد از «صافّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ»بيان پرواز از پرندگان است و حقيقت آن گشودن بال و جمع كردن آن است. و به قولى: بعضى از آنها بال گشوده اند و بعضى بال زن به معنى صنبف و دفيف. * [صافات:165-166]. اين آيه بنا به ما قبل آن، قول جنّها استو گفتهاند آن كلام ملائكه است رجوع شود به «تلى» تفسير «وَالتّالِياتِ ذِكْراً». * [حج:36]. نام خدا را در آن حال كه به پا ايستادهاند بر آنهاياد كنيد. صوّاف جمع صافّه است. مراد شتران قربانى است كه ايستاده و بسته شدهاند به قول ابن عباس. در جوامع الجامع فرموده: در حاليكه ايستاده و دستها و پاهايشان را صف كرده و دست هايشان تا زانو بسته شده است. الميزان از كافى از عبداللّه بن سنان از امام صادق عليه السلام درباره «فَاذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَيْها صَوافَّ» نقل كرده كه فرموده: آن در موقعى است كه صف كرده شوند از براى نحر دو دستش از پا تا زانو بسته مىشود... * [غاشية:15-14]. يعنى: كاسههاى نهاده. و پشتىهاى صف كرده (رديف هم).