أَتَى: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::أَتَى]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۵۷
کلمه «أَتى» از مادّه «أتَىَ» هر چند فعل ماضى و به معناى تحقق این فرمان در گذشته است، اما مفهوم آن مضارعى است که قطعاً تحقق مى یابد;و این در قرآن فراوان است که مضارع قطعى الوقوع، با صیغه ماضى ذکر مى شود.
ریشه کلمه
- اتى (۵۵۳ بار)
قاموس قرآن
اتيان بمعنى آمدن و آوردن هر دو آمده است مانند [نحل:1] يعنى امر خدا آمد آنرا به عجله نخواهيد و مثل [نساء:15] يعنى زنانى كه زنا مىآورند در تفسير الميزان ذيل آيه فوق هست (يُقالُ اَتاه وَ اَتى بِهاى فَعَلَه) آن در قرآن مجيد اغلب به معنى آمدن بكار رفته و بمعنى آوردن خيلى كم آمده است. آتى يُؤتى اِيتاء از باب افعال بمعنى دادن و عطا كردن است مثل (و آتىَ اَلمالَ عَلى حَيِه وَ اَقامَ الصَلوةَ و آتىَ الزَّكوةَ وَ آتاهُ اللّهُ الْمُلكَ - و آتوهُم مِن مالِ اللّهِ - و اتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ) در آياتيكه (اُوتوالكتاب) و نظير آن واقع شده بايد در ترجمه گفت: كسانى كه به آنها كتاب داده شده است زيرا در آياتى نظير (اَلَّذين اوُتوُ الْكِتابَ الَّذينَ اوُتوُالْعِلْمَ وَ الايمان) مفعول اول نائب فاعل و تقديرش (آتاهُمُ اللّه الكِتابَ - آتاهُمُ اللّهُ الْعِلْمَ) مىباشد.