هَبَاء

آیات شامل این کلمه

واژه «هَباء» از مادّه «هَبْوَة» به معناى ذرات بسیار ریز غبار است که، در حال عادى، ابداً به چشم نمى آید، مگر زمانى که نور آفتاب از روزنه، یا دریچه اى به داخل اطاق تاریکى بیفتد و این ذرات را روشن و قابل مشاهده سازد، و «مُنْبَثّ» در سوره «واقعه» به معناى «پراکنده» است.

ریشه کلمه

• هبو (۲ بار)

قاموس قرآن

غبار [واقعة:5-6]. كوبيده شود كوهها بطور كامل و غبار پراكنده گردد [فرقان:23]. آيه راجع به حبط اعمال كفار در آخرت است يعنى: مى‏آييم به آنچه كرده‏اند و آن را غبار پراكنده گردانيم نظير [ابراهيم:18]. اين لفظ دوبار بيشتر در كلام الله نيامده است.