فَج: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه فجج | فجج]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: فجج| ]] | *[[ریشه فجج | فجج]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: فجج| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مىرود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مىآيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوهها راههاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راههاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۲۸
«فج» در اصل به معناى فاصله میان دو کوه و سپس به جاده هاى وسیع اطلاق شده.
ریشه کلمه
- فجج (۳ بار)
قاموس قرآن
راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مىرود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مىآيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوهها راههاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راههاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است.
