عَتَت: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه عتو | عتو]] (۱۰ بار) [[کلمه با ریشه:: عتو| ]] | *[[ریشه عتو | عتو]] (۱۰ بار) [[کلمه با ریشه:: عتو| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
(بضم اول و دوم) تجاوز. نافرمانى. [فرقان:21]. پيش خود خويش را بزرگ ديده و تجاوز (نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفتهاند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كنارهگيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا قوم عاد با بادى بسيار سرد خارج از حدّ هلاك گشتند. * [مريم:8]. حمزه و كسانى آن را بكسر عين و ديگران به ضم آن خواندهاند و آن در هر دو صورت به معنى فرتوتى و نهايت پيرى است در صحاح و اقرب آمده: «عَتَا الشَّيخُ عِتِّيّاً: كَبُرَو وَلَّى» ظبرسى آن را خشك شدن وجود در اثر طول زمان فرموده است. غرض زكرّيا در اين كلمه آنست كه از پيرى بفرتوتى رسيدهام و پيريم از حدّ تجاوز كرده اميدی بوجود فرزند در من نمىرود. آن در آيه [مريم:69]. نافرمانى و طغيان است و به قولى: آن جمع عاتى است. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۰ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۴۴
«عَتَتْ» از مادّه «عتوّ» (بر وزن غلوّ) به معناى سرپیچى از اطاعت است.
ریشه کلمه
- عتو (۱۰ بار)
قاموس قرآن
(بضم اول و دوم) تجاوز. نافرمانى. [فرقان:21]. پيش خود خويش را بزرگ ديده و تجاوز (نافرمانى) كردند تجاور بزرگ. [طلاق:8]. ارباب لغت گفتهاند: [ملك:21]. بلكه در طغيان و كنارهگيرى از حق پيوسته شدند. عاتى و عاتيه: طاغى و متجاوز. [حاقة:6]. امّا قوم عاد با بادى بسيار سرد خارج از حدّ هلاك گشتند. * [مريم:8]. حمزه و كسانى آن را بكسر عين و ديگران به ضم آن خواندهاند و آن در هر دو صورت به معنى فرتوتى و نهايت پيرى است در صحاح و اقرب آمده: «عَتَا الشَّيخُ عِتِّيّاً: كَبُرَو وَلَّى» ظبرسى آن را خشك شدن وجود در اثر طول زمان فرموده است. غرض زكرّيا در اين كلمه آنست كه از پيرى بفرتوتى رسيدهام و پيريم از حدّ تجاوز كرده اميدی بوجود فرزند در من نمىرود. آن در آيه [مريم:69]. نافرمانى و طغيان است و به قولى: آن جمع عاتى است.
