الرّوْع: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه روع | روع]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: روع| ]] | *[[ریشه روع | روع]] (۱ بار) [[کلمه با ریشه:: روع| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
ترس. اضطراب (اقرب) [هود:74]. چون ترس از ابراهيم برفت. راغب گويد: روع به ضمّ (ر) به معنى قلب است مثل «اِنَّ الرَّوُحَ الْاَميتَ نَفَثَ فى رَوْعى» و به فتح (ر) ناراحت بودن قلب است و در ترسى مه به قلب وارد شده استعمال مىشود. در اقرب گفته روع به ضمّ (ر) قلب و به فتح (ر) فزع و ترس است... اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. | |||
*[[ال]] | *[[ال]] | ||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۴:۱۴
«رَوع» (بر وزن نوع) به معناى ترس و وحشت است، و «رُوع» (بر وزن نوح) به معناى روح یا بخشى از روح که مرکز نزول ترس و وحشت است مى باشد (به «قاموس اللغة» مراجعه شود).
ریشه کلمه
- روع (۱ بار)
قاموس قرآن
ترس. اضطراب (اقرب) [هود:74]. چون ترس از ابراهيم برفت. راغب گويد: روع به ضمّ (ر) به معنى قلب است مثل «اِنَّ الرَّوُحَ الْاَميتَ نَفَثَ فى رَوْعى» و به فتح (ر) ناراحت بودن قلب است و در ترسى مه به قلب وارد شده استعمال مىشود. در اقرب گفته روع به ضمّ (ر) قلب و به فتح (ر) فزع و ترس است... اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است.
