بَازِغا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه بزغ | بزغ]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: بزغ| ]] | *[[ریشه بزغ | بزغ]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: بزغ| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
بزوغ به معنى طلوع است در مجمع البيان آمده: [انعام:77] چون ماه را طالع ديد گفت: اين پروردگار من است. در لغت آمده «بَزَغَتِ الشّمسُ: طَلَعَت» | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۲ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۱۴
«بازِغ» از مادّه «بزغ» (بر وزن نذر) در اصل، به معناى شکافتن و جارى ساختن خون است و لذا به جراحى کردنِ «بیطار» (دامپزشک) «بزغ» گفته مى شود; اطلاق این کلمه بر طلوع آفتاب یا ماه، در حقیقت، آمیخته با یک نوع تشبیه زیبا است; زیرا آفتاب و ماه به هنگام طلوع خود، گویا پرده تاریکى را مى شکافند. علاوه بر این، طلوع آفتاب در کنار افق، سرخى کمرنگى که بى شباهت به رنگ خون نیست، ایجاد مى کند.
ریشه کلمه
- بزغ (۲ بار)
قاموس قرآن
بزوغ به معنى طلوع است در مجمع البيان آمده: [انعام:77] چون ماه را طالع ديد گفت: اين پروردگار من است. در لغت آمده «بَزَغَتِ الشّمسُ: طَلَعَت»
