۸٬۹۳۳
ویرایش
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه اوى | اوى]] (۴۱۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اوى| ]] | *[[ریشه اوى | اوى]] (۴۱۸ بار) [[کلمه با ریشه:: اوى| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
نازل شدن. منضّم شدن. در قاموس آمده «اَوَيتُ منزلى و اليه: نَزلتهُ» در مفردات گفته: [كهف:10] يعنى چون جئانها در غار نازل شدند و مسكن گرفتند [هود:43] يعنى زود بكوهى منزل مىكنم آوَى از باب افعال مسكن دادن و نازل كردن است [يوسف:69] برادرش را به خود منضّم كرد. نزد خويش نازل كرد «و تُؤْوَى اِلَيْكَ مَنْ تَشاءُ» هر كه را از آنها خواستى نزد خود جاى مىدهى. ناگفته نماند: هر جا كه اين كلمه با الى به كار رود بهتر است انضمام معنى شود و اگر معنى حقيقى آن نزول باشد لازم است بگوئيم: در تعدّى بالى، معنى انضمام به آن اشراب شده است، در قرآن مجيد تمام صِيِغ ثلاثى آن با الى متعدّى است. و بعضى از صيغ ابواب ديگر. مَأوى اسم مكان مىگيرند [نجم:15] يعنى نزد آنست بهشتى كه جايگاه است زاغب احتمال داده كه مراد از مأوى در اينجا خلود باشد. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
ویرایش