ریشه وئد: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[تكوير:8-9]. وأد به معنى زنده بگور كردن است در قاموس مىگويد:«وَادَ بَنْتَهُ» يعنى دخترش را زنده بگور كرد. مَوْؤُدَة و وَئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سوال شود كه بچه گناهى كشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خويش گويد: وَ مِنّا الذَّى مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْيَا الْوَئيدَ فَلَمْ توُئَد يعنى: از ماست آنكه زنده بگور شدهها را از زنده بگور شدن منع كرد وآن رااز زنده كرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خويش است كه دختران عرب را مىخريد و نميگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضى از عربها فرزندان خويش را از ترس گرسنگى مىكشتند چنانكه در «ملق» گفته شد و بعضى وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور مىكردند در اقرب الموارد گفته: قبيله كنده اين كار را مىكردند و اينكه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگى دختران را زنده بگور مىكردند ظاهرا درست نباشد زيرا كشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آيه فوق آمده فقط راجع به دختران است كه در آيه ديگر فرموده: [نحل:58-59]. در مجمع از قتاده نقل كرده: عاصم بن قيس تميمى پيش رسول خدا «صلى الله عليه واله» آمد گفت:من در جاهليت هشت دختر زنده بگور كردهام. فرمود بعوض هريك بندهاى آزاد كن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر يك شتر به هر كه خواهى هديه كن. ايضا در مجمع از ابن عباس نقل كرده: زن بهنگام ولادت گودالى مىكند و در سرآن مى نشست اگر دختر مىزاييد در همان گودال دفنش مى كرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه مىداشت. ناگفته نماند: اين كار شوم عادت همه قبائل عرب نبود. | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ ۴ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۵۲
تکرار در قرآن: ۱(بار)
قاموس قرآن
[تكوير:8-9]. وأد به معنى زنده بگور كردن است در قاموس مىگويد:«وَادَ بَنْتَهُ» يعنى دخترش را زنده بگور كرد. مَوْؤُدَة و وَئيدة دختر زنده بگور شده است يعنى: آنگاه كه دختر زنده بگور شده سوال شود كه بچه گناهى كشته شده است. فرزدق شاعر در باره خانواده خويش گويد: وَ مِنّا الذَّى مَنَعَ الْوائِداتِ فَاَحْيَا الْوَئيدَ فَلَمْ توُئَد يعنى: از ماست آنكه زنده بگور شدهها را از زنده بگور شدن منع كرد وآن رااز زنده كرد پس زنده بگور نشد. اشاره به جد خويش است كه دختران عرب را مىخريد و نميگذاشت زنده بگور شوند. ناگفته نماند: بعضى از عربها فرزندان خويش را از ترس گرسنگى مىكشتند چنانكه در «ملق» گفته شد و بعضى وجود دختر را عار دانسته و او را زنده بگور مىكردند در اقرب الموارد گفته: قبيله كنده اين كار را مىكردند و اينكه در مجمع فرموده: عرب از ترس گرسنگى دختران را زنده بگور مىكردند ظاهرا درست نباشد زيرا كشتن فرزندان در صورت خوف از فقر منحصرا به دختران نبوده است و آنچه در آيه فوق آمده فقط راجع به دختران است كه در آيه ديگر فرموده: [نحل:58-59]. در مجمع از قتاده نقل كرده: عاصم بن قيس تميمى پيش رسول خدا «صلى الله عليه واله» آمد گفت:من در جاهليت هشت دختر زنده بگور كردهام. فرمود بعوض هريك بندهاى آزاد كن. گفت: من شتران دارم. فرموده به عوض هر دختر يك شتر به هر كه خواهى هديه كن. ايضا در مجمع از ابن عباس نقل كرده: زن بهنگام ولادت گودالى مىكند و در سرآن مى نشست اگر دختر مىزاييد در همان گودال دفنش مى كرد و اگر نوزاد پسر بود او را نگاه مىداشت. ناگفته نماند: اين كار شوم عادت همه قبائل عرب نبود.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْمَوْءُودَةُ | ۱ |
