ریشه نبذ

تکرار در قرآن: ۱۲(بار)

لیست کلمات مشتق شده

قاموس قرآن

انداختن چيزى از روى بى اعتنايى (راغب) ديگران مطلق انداختن و طرح گفته‏اند ولى قيد بى اعتنايى در اغلب آيات ملحوظ است مثل [قصص:40]. فرعون و لشكريان او را گرفته و به دريا انداختيم و نيز در آيه [آل عمران:187]. عدم اعتنا ملحوظ است يعنى از روى بى اعتنايى آن را به پشت سر انداختند و اهميت ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آيات [مريم:16-22]. انتباذ به معنى اعتزال و كنار كشيدن است گويى شخص خويش را بدور مى‏اندازد گويند «اِنْتَبَذَ فُلانٌ: اِعْتَزَلَ وَتَنَحى فى ناحِيَةٍ» يعنى ياد كن مريم را كه كنار شد از اهلش در مكان شرقى... مريم به عيسى حامله شد و او را به مكان دورى بكنار برد. * [انفال:58]. يعنى :اگر از قوميكه با آنهاپيمان عدم تعرض بسته‏اى ترسيدى كه خيانت و عهدشكنى كنند عهدشان را روى عدالت به سوى آنها بيانداز (تا تو و آنها در از بين بردن پيمان برابر باشيد، يا تو به عدالت رفتار كرده باشى).

کلمات مشتق شده در قرآن

کلمه	تعداد تکرار در قرآن
نَبَذَهُ‌	۱
نَبَذَ	۱
فَنَبَذُوهُ‌	۱
فَانْبِذْ	۱
انْتَبَذَتْ‌	۱
فَانْتَبَذَتْ‌	۱
فَنَبَذْتُهَا	۱
فَنَبَذْنَاهُمْ‌	۲
فَنَبَذْنَاهُ‌	۱
لَنُبِذَ	۱
لَيُنْبَذَنَ‌	۱