ریشه موت: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=== قاموس قرآن === | |||
مرگ. [بقره:94]. فعل آن از باب نَصَرَ يَنْصُرُ و عَلِمَ يَعْلَمُ مىآيد على هذا «ماتَ يَموتُ» و «ماتَ یَماتُ»هر دو صحيح است. در آيه [آل عمران:158]. ايضاً آيه 157. كه «مُتُم» به ضمّ ميم آمده از نصرينصر است ولى در آيه [مؤمنون:35]. كه در قرآنها با كسر ميم آمده از عَلِمَ يَعْلَمُ است، بيضاوى در ذيل آيه اوّل گفته: نافع، حمزه و كسائى آنرا به كسر ميم خواندهاند از ماتَ يَماتُ. در مجمع فرموده: نافع و اهل كوفه جز عاصم به كسر ميم خواندهاند (البتّه در آل عمران). ولى در آيه مؤمنون ظاهراً كسر اجماعى است. *** قرآن ضلالت و بى ايمانى و كفر را موت مى داند چنانكه فرموده: [انعام:122]. در اين آيه آدم گمراه مرده و آدم هدايت يافته زنده به حساب آمده است و نيز خطاب به رسول «صلى الله عليه واله» فرموده: [روم:52]. تو مردگان را شنوا نتوانى كرد و نيز فرموده [فاطر:22]. پس مؤمنون زنده و كافر مرده است. *** مَيت و ميّت: هر دو به معنى مرده است. مثل [انعام:122]. [فرقان:49]. كه در مرده انسان وغيرانسان است و مثل [زمر:30]. [اعراف:57]. كه در باره انسان و غيرانسان هر دو آمده است. جمع آن اَمْوات، مَوْتى: مَيِتوُن و ميتون آمده مثل [فاطر:22]. [بقره:73]. [مؤمنون:15]. ولى ميتون با تخفيف در قرآن نيامده است. مَوْتَة: مرگ و آن اخص از موت و گويا تاء آن براى وحدت است [دخان:56]. مَمات: نيز به معنى موت است. [اسراء:75]. مَيْتَة: مؤنث ميت و در عرف شرع حيوانى است كه بدون ذبح شرعى مرده است خواه خودبخود بميرد و يا به ذبح غيرشرعى. [مائده:3]. در آيه [يس:33]. در معناى اولى به كار رفته است. | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۷: | ||
|فَأَمَاتَهُ || ۱ | |فَأَمَاتَهُ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |الْمَيِّتِ || ۵ | ||
|- | |- | ||
| | |الْمَيِّتَ || ۳ | ||
|- | |- | ||
|مَاتَ || ۲ | |مَاتَ || ۲ | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۵: | ||
|تَمُوتَ || ۱ | |تَمُوتَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |مُتُّمْ || ۲ | ||
|- | |- | ||
|يَمُوتُونَ || ۱ | |يَمُوتُونَ || ۱ | ||
| خط ۶۷: | خط ۷۱: | ||
|تَمُوتُونَ || ۱ | |تَمُوتُونَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |مَيِّتٍ || ۲ | ||
|- | |- | ||
| | |بِمَيِّتٍ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|نُمِيتُ || ۲ | |نُمِيتُ || ۲ | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۷: | ||
|مِتَ || ۱ | |مِتَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |لَمَيِّتُونَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |مِتُّمْ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|نَمُوتُ || ۲ | |نَمُوتُ || ۲ | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۵: | ||
|فَيَمُوتُوا || ۱ | |فَيَمُوتُوا || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |بِمَيِّتِينَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|مَوْتَتَنَا || ۱ | |مَوْتَتَنَا || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |مَيِّتٌ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |مَيِّتُونَ || ۱ | ||
|- | |- | ||
|تَمُتْ || ۱ | |تَمُتْ || ۱ | ||
|- | |- | ||
| | |أَمَتَّنَا || ۱ | ||
|- | |- | ||
|مَوْتَتُنَا || ۱ | |مَوْتَتُنَا || ۱ | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۴۷
تکرار در قرآن: ۱۶۵(بار)
قاموس قرآن
مرگ. [بقره:94]. فعل آن از باب نَصَرَ يَنْصُرُ و عَلِمَ يَعْلَمُ مىآيد على هذا «ماتَ يَموتُ» و «ماتَ یَماتُ»هر دو صحيح است. در آيه [آل عمران:158]. ايضاً آيه 157. كه «مُتُم» به ضمّ ميم آمده از نصرينصر است ولى در آيه [مؤمنون:35]. كه در قرآنها با كسر ميم آمده از عَلِمَ يَعْلَمُ است، بيضاوى در ذيل آيه اوّل گفته: نافع، حمزه و كسائى آنرا به كسر ميم خواندهاند از ماتَ يَماتُ. در مجمع فرموده: نافع و اهل كوفه جز عاصم به كسر ميم خواندهاند (البتّه در آل عمران). ولى در آيه مؤمنون ظاهراً كسر اجماعى است. *** قرآن ضلالت و بى ايمانى و كفر را موت مى داند چنانكه فرموده: [انعام:122]. در اين آيه آدم گمراه مرده و آدم هدايت يافته زنده به حساب آمده است و نيز خطاب به رسول «صلى الله عليه واله» فرموده: [روم:52]. تو مردگان را شنوا نتوانى كرد و نيز فرموده [فاطر:22]. پس مؤمنون زنده و كافر مرده است. *** مَيت و ميّت: هر دو به معنى مرده است. مثل [انعام:122]. [فرقان:49]. كه در مرده انسان وغيرانسان است و مثل [زمر:30]. [اعراف:57]. كه در باره انسان و غيرانسان هر دو آمده است. جمع آن اَمْوات، مَوْتى: مَيِتوُن و ميتون آمده مثل [فاطر:22]. [بقره:73]. [مؤمنون:15]. ولى ميتون با تخفيف در قرآن نيامده است. مَوْتَة: مرگ و آن اخص از موت و گويا تاء آن براى وحدت است [دخان:56]. مَمات: نيز به معنى موت است. [اسراء:75]. مَيْتَة: مؤنث ميت و در عرف شرع حيوانى است كه بدون ذبح شرعى مرده است خواه خودبخود بميرد و يا به ذبح غيرشرعى. [مائده:3]. در آيه [يس:33]. در معناى اولى به كار رفته است.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| الْمَوْتِ | ۱۴ |
| أَمْوَاتاً | ۳ |
| يُمِيتُکُمْ | ۴ |
| مَوْتِکُمْ | ۱ |
| الْمَوْتَى | ۱۷ |
| الْمَوْتَ | ۱۰ |
| تَمُوتُنَ | ۲ |
| الْمَوْتُ | ۱۱ |
| أَمْوَاتٌ | ۲ |
| مَاتُوا | ۷ |
| مَوْتِهَا | ۱۱ |
| الْمَيْتَةَ | ۲ |
| فَيَمُتْ | ۱ |
| مُوتُوا | ۲ |
| يُمِيتُ | ۹ |
| أُمِيتُ | ۱ |
| فَأَمَاتَهُ | ۱ |
| الْمَيِّتِ | ۵ |
| الْمَيِّتَ | ۳ |
| مَاتَ | ۲ |
| تَمُوتَ | ۱ |
| مُتُّمْ | ۲ |
| يَمُوتُونَ | ۱ |
| مَوْتِهِ | ۲ |
| الْمَيْتَةُ | ۲ |
| مَيْتاً | ۵ |
| مَيْتَةً | ۲ |
| مَمَاتِي | ۱ |
| تَمُوتُونَ | ۱ |
| مَيِّتٍ | ۲ |
| بِمَيِّتٍ | ۱ |
| نُمِيتُ | ۲ |
| يَمُوتُ | ۵ |
| الْمَمَاتِ | ۱ |
| مِتُ | ۲ |
| أَمُوتُ | ۱ |
| مِتَ | ۱ |
| لَمَيِّتُونَ | ۱ |
| مِتُّمْ | ۱ |
| نَمُوتُ | ۲ |
| مِتْنَا | ۵ |
| مَوْتاً | ۱ |
| يُمِيتُنِي | ۱ |
| تَمُوتُ | ۱ |
| الْأَمْوَاتُ | ۱ |
| فَيَمُوتُوا | ۱ |
| بِمَيِّتِينَ | ۱ |
| مَوْتَتَنَا | ۱ |
| مَيِّتٌ | ۱ |
| مَيِّتُونَ | ۱ |
| تَمُتْ | ۱ |
| أَمَتَّنَا | ۱ |
| مَوْتَتُنَا | ۱ |
| الْمَوْتَةَ | ۱ |
| مَمَاتُهُمْ | ۱ |
| أَمَاتَ | ۱ |
| أَمَاتَهُ | ۱ |
