ریشه مزج: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
=== قاموس قرآن === | |||
آميختن. «مَزَجَ الشَّرابَ بِالْماءِ مَزْجاً: خَلَطَهُ بِهِ». [مطفّفين:28-27]. مزاج مصدر است و به معنى ممزوج «مايَمْزُجُ بِهِ» نيز آيد مراد از آن در آيه معناى دوم است يعنى آنچه به شراب اهل بهشت آميخته شده از تسنيم است و آن چشمه ايست كه مقربون از آن مىنوشند. [انسان:5]. [انسان:17]. مِزاج در هردو آيه به معنى مفعول است و اين لفظ بيشتر از سه بار در قران مجيد نيامده است. | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
{|class="wikitable sortable" | {|class="wikitable sortable" | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۰۶
تکرار در قرآن: ۳(بار)
قاموس قرآن
آميختن. «مَزَجَ الشَّرابَ بِالْماءِ مَزْجاً: خَلَطَهُ بِهِ». [مطفّفين:28-27]. مزاج مصدر است و به معنى ممزوج «مايَمْزُجُ بِهِ» نيز آيد مراد از آن در آيه معناى دوم است يعنى آنچه به شراب اهل بهشت آميخته شده از تسنيم است و آن چشمه ايست كه مقربون از آن مىنوشند. [انسان:5]. [انسان:17]. مِزاج در هردو آيه به معنى مفعول است و اين لفظ بيشتر از سه بار در قران مجيد نيامده است.
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| مِزَاجُهَا | ۲ |
| مِزَاجُهُ | ۱ |
