التوبة ٣٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=اگر نکوچید عذاب کند شما را عذابی دردناک و برگیرد به جای شما گروهی را جز شما و هرگز زیانش نرسانید به چیزی و خدا است بر هر چیز توانا | |-|معزی=اگر نکوچید عذاب کند شما را عذابی دردناک و برگیرد به جای شما گروهی را جز شما و هرگز زیانش نرسانید به چیزی و خدا است بر هر چیز توانا | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره التوبة | نزول = [[نازل شده در سال::16|٤ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::39|٣٩]] | قبلی = التوبة ٣٨ | بعدی = التوبة ٤٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::19|١٩]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِلاّ تَنفِرُوا»: اگر برای جهاد بیرون نروید. اصل آن (إِنْ لا تَنْفِرُوا) است. «غَیْرَکُمْ»: جدای از شما، یعنی مطیع و فرمانبردار و مؤمن و پرهیزگار. واژه (غَیْرَ) صفت (قَوْماً) است و به سبب ابهام فراوانی که دارد با وجود اضافه معرفه نمیگردد. میتواند مستثنی نیز باشد. «یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ»: قوم دیگری را جانشین شما میسازد. قومی را جانشین شما میکند که مغایر با شمایند و دستور خدا را اجرا مینمایند. «لا تَضُرُّوهُ»: به خدا زیان نمیرسانید. به پیغمبر زیان نمیرسانید. | «إِلاّ تَنفِرُوا»: اگر برای جهاد بیرون نروید. اصل آن (إِنْ لا تَنْفِرُوا) است. «غَیْرَکُمْ»: جدای از شما، یعنی مطیع و فرمانبردار و مؤمن و پرهیزگار. واژه (غَیْرَ) صفت (قَوْماً) است و به سبب ابهام فراوانی که دارد با وجود اضافه معرفه نمیگردد. میتواند مستثنی نیز باشد. «یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ»: قوم دیگری را جانشین شما میسازد. قومی را جانشین شما میکند که مغایر با شمایند و دستور خدا را اجرا مینمایند. «لا تَضُرُّوهُ»: به خدا زیان نمیرسانید. به پیغمبر زیان نمیرسانید. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۴۹
ترجمه
التوبة ٣٨ | آیه ٣٩ | التوبة ٤٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِلاّ تَنفِرُوا»: اگر برای جهاد بیرون نروید. اصل آن (إِنْ لا تَنْفِرُوا) است. «غَیْرَکُمْ»: جدای از شما، یعنی مطیع و فرمانبردار و مؤمن و پرهیزگار. واژه (غَیْرَ) صفت (قَوْماً) است و به سبب ابهام فراوانی که دارد با وجود اضافه معرفه نمیگردد. میتواند مستثنی نیز باشد. «یَسْتَبْدِلْ قَوْماً غَیْرَکُمْ»: قوم دیگری را جانشین شما میسازد. قومی را جانشین شما میکند که مغایر با شمایند و دستور خدا را اجرا مینمایند. «لا تَضُرُّوهُ»: به خدا زیان نمیرسانید. به پیغمبر زیان نمیرسانید.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۴۸ - ۳۸، سوره توبه
- ملامت و سرزنش مؤ منين به جهت تثاقل و سستى نمودنشان به هنگام جنگ به اينكه مگر به حيات ناچيز دنيا قانع شده اند؟
- اگر شما پيامبر (ص ) را يارى نكنيد، بدانيد كه خداوند وقتى كه مشركين او را بيرون كردند با انزال سكينه و جنود غيبى او را يارى نمود
- چند دليل بر اينكه ضمير (( عليه )) در جمله : (( فانزل الله سكينة عليه )) به رسول (ص ) برمى گردد نه به صاحب (ابوبكر)
- استدلال بعضى به جمله فوق براينكه سكينت بر ابوبكر نازل شده ، و چند اشكال بر آن استدلال
- مراد از (( كلمة الذين كفروا )) و (( كلمة الله )) در آيه شريفه
- در راه جهاد عذر و بهانه نياوريد و به هر وسيله ممكن(امول و انفس ) جهاد كنيد
- بيان اينكه عتاب در آيه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم )) عتاب جدى نيست بلكه مفيد غرض ديگرى است
- استدلال به آيه فوق بر صدور گناه از رسولخدا (ص ) مردود است
- خلاصه گفتار صاحب المنار در ذيل آيه فوق كه در آن عفو خدا از رسول خدا (ص ) را مربوط به ترك اولى نمودن آن حضرت دانسته است
- جواب به صاحب المنار و بيان اينكه عملرسول خدا (ص ) اولى و اصلح بوده است نه ترك اولى مفسده حضور منافقين در ميانصفوف مؤ منين مجاهد
- يكى از علائم و نشانه هاى نفاق
- مفسده حضور منافقين در ميان صفوف مؤ منين مجاهد
- رواياتى در مورد كيفيت هجرت پيامبر (ص ) از مكه به مدينه و داستان غار و...
- نقد و بررسى استدلال به آيه غار بر فضيلت ابوبكر
- نقد و رد رواياتى كه مى گويند سكينت بر ابوبكر نازل شد
- آماده شدن مسلمين براى جنگ با روميان و خطبه پيامبر (ص ) براى آنان قبل از حركت به سوى تبوك
- چند روايت در ذيل آيه شريفه : (( عفا الله عنك لم اذنت لهم ... ))
- داستان چند تن از مؤ منينى كه با تاءخير به لشگريان عازم تبوك پيوستند يا آنكه تخلف كردند و سپس توبه نمودند
نکات آیه
۱ - خداوند، مسلمانان صدر اسلام را، در صورت امتناع ورزیدن از شرکت در جنگ و جهاد، تهدید به عذابى دردناک کرد. (إلا تنفروا یعذبکم عذاباً ألیماً)
۲ - امتناع کنندگان از جهاد، مورد تهدید خدا به عذابى سخت و دردناک (إلا تنفروا یعذبکم عذاباً ألیماً)
۳ - تخلف از جنگ با دشمنان اسلام و جامعه اسلامى، موجب نابودى جامعه اسلامى و سقوط آن (إلا تنفروا یعذبکم ... و یستبدل قوماً غیرکم) «نفر» به معناى خروج براى امر مهیج و تحریک آمیز است که بیشتر درمورد خروج براى جنگ به کار مى رود و فعل مجزوم «یعذب» و «یستبدل» جواب شرط براى «لاتنفروا» است. بنابراین پیام آیه چنین مى شود: اگر مسلمانان به جنگ نروند عذاب مى شوند و نابود خواهند شد و مردم دیگرى به جاى آنان خواهند نشست.
۴ - فرمان جهاد و شرکت همگان در آن، در جهت منافع مؤمنان و زیان تخلف از جهاد، تنها متوجّه خود آنان است; نه خداوند. (إلا تنفروا یعذبکم عذاباً ألیماً ... و لا تضروه شیئاً)
۵ - ترک جهاد و سستى در امر پیکار با دشمن، زمینه ساز نابودى جامعه و جایگزین شدن جامعه دیگرى به جاى آن (إلا تنفروا یعذبکم عذاباً ألیماً و یستبدل قوماً غیرکم)
۶ - قدرت نامحدود خداوند، دلیل توانایى او بر عذاب مردم و جایگزین کردن امتى به جاى امتى دیگر (یعذبکم عذاباً ألیماً و یستبدل قوماً غیرکم ... و اللّه على کل شىء قدیر)
۷ - خداوند، داراى قدرتى بى پایان و نامحدود (و اللّه على کل شىء قدیر)
۸ - قدرت نامحدود خداوند، نشان بى نیازى او از جهاد مؤمنان و آسیب ناپذیرى او، از تخلف آنان (إلا تنفروا ... و لا تضروه شیئاً و اللّه على کل شىء قدیر)
۹ - سنّت خداوند بر تعیین سرنوشت انسانها در پرتو عملکرد خودشان، با وجود قدرت او بر تعیین قطعى همه امور (إلا تنفروا یعذبکم ... و لا تضروه شیئاً و اللّه على کل شىء قدیر) خداوند، از یک سو مؤمنان را به جهاد بر مى انگیزد و از سوى دیگر بى نیازى خود را از عملکرد آنان اظهار مى کند و این نشان دهنده سنّت او بر نقش دادن به انسان در تعیین سرنوشت خویش است.
موضوعات مرتبط
- اسماء و صفات: قدیر ۷
- امتها: جایگزینى امتها ۶; زمینه جایگزینى امتها ۵
- انسان: سرنوشت انسان ها ۹
- جامعه: زمینه انقراض جامعه ۵
- جامعه اسلامى: عوامل انقراض جامعه اسلامى ۳
- جهاد: آثار تخلف از جهاد ۳، ۴، ۵; آثار جهاد ۸; آثار سستى در جهاد ۵; تهدید متخلفان از جهاد ۲; زیان ترک جهاد ۴; سرزنش ترک جهاد ۱; فلسفه جهاد ۴
- خدا: اضرار به خدا ۸; تهدیدهاى خدا ۱، ۲; سنّتهاى خدا ۹; عذابهاى خدا ۶; قدرت خدا ۶، ۸، ۹; نشانه هاى بىنیازى خدا ۸; ویژگیهاى قدرت خدا ۷
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۹
- عذاب: تهدید به عذاب ۱، ۲; عذاب دردناک ۱، ۲; مراتب عذاب ۱، ۲
- عمل: آثار عمل ۹
- مؤمنان: اهمیّت منافع مؤمنان ۴
- مسلمانان: تهدید مسلمانان صدر اسلام ۱