سُنّة: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه سنن | سنن]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سنن| ]] | *[[ریشه سنن | سنن]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: سنن| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
طريقه. رويه [انفال:38] يعنى اگر به عداوت اسلام و رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم برگردند طريقه گذشتگان يعنى طريقه و رويه خداوند درباره كفّار ديگر كه هلاكشان كرد، گذشته و روشن شده است. طبرسى گويد: سنّت و طريقه و سيره نظير هم اند. دليل اينكه مراد از سنّت در آيه طريقه خداست آيات ذيل است كه صريحاً به خدا نسبت داده شده است مثل [احزاب:38و62]، [غافر:85]. سنة رسول طريقه اوست جمع سنّت سنن است [آل عمران:137]، [نساء:26]. سنتها و طريقههاى انبياى سلف است و در آيه اول مراد از آن عذاب و هلاك مىباشد. * [فاطر:43] و اين تعبير با مختصر تفاوت در آيه 77 اسراء و 62 احزاب و 23 فتح نيز آمده و همه درباره اهلاك و تعذيب كفّار است و روشن مىكند كه رويه خدا تغييرناپذير است راغب بعضى از آنها را به اصول شرايع حمل كرده ولى آيات در ان زمينه نيستند گرچه اصول شرايع نيز يكسان است. در «حول» از الميزان نقل شد كه تبديل آن است عافيت و نعمت به جاى عذاب گذاشته شود و تحويل آن است كه عذاب مثلا از قوم مستحق به قوم غير مستحق يابد. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۶ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۴۶
ریشه کلمه
- سنن (۲۱ بار)
قاموس قرآن
طريقه. رويه [انفال:38] يعنى اگر به عداوت اسلام و رسول خدا صلى اللّه عليه و اله و سلم برگردند طريقه گذشتگان يعنى طريقه و رويه خداوند درباره كفّار ديگر كه هلاكشان كرد، گذشته و روشن شده است. طبرسى گويد: سنّت و طريقه و سيره نظير هم اند. دليل اينكه مراد از سنّت در آيه طريقه خداست آيات ذيل است كه صريحاً به خدا نسبت داده شده است مثل [احزاب:38و62]، [غافر:85]. سنة رسول طريقه اوست جمع سنّت سنن است [آل عمران:137]، [نساء:26]. سنتها و طريقههاى انبياى سلف است و در آيه اول مراد از آن عذاب و هلاك مىباشد. * [فاطر:43] و اين تعبير با مختصر تفاوت در آيه 77 اسراء و 62 احزاب و 23 فتح نيز آمده و همه درباره اهلاك و تعذيب كفّار است و روشن مىكند كه رويه خدا تغييرناپذير است راغب بعضى از آنها را به اصول شرايع حمل كرده ولى آيات در ان زمينه نيستند گرچه اصول شرايع نيز يكسان است. در «حول» از الميزان نقل شد كه تبديل آن است عافيت و نعمت به جاى عذاب گذاشته شود و تحويل آن است كه عذاب مثلا از قوم مستحق به قوم غير مستحق يابد.
