النساء ٧٩: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=آنچه تو را از نکوئی رسد همانا از نزد خدا است و آنچه رسدت از بدی از خویشتن است و فرستادیم تو را برای مردم پیمبری و بس است خداوند گواه‌
|-|معزی=آنچه تو را از نکوئی رسد همانا از نزد خدا است و آنچه رسدت از بدی از خویشتن است و فرستادیم تو را برای مردم پیمبری و بس است خداوند گواه‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::79|٧٩]] | قبلی = النساء ٧٨ | بعدی = النساء ٨٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره النساء | نزول = [[نازل شده در سال::20|٨ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::79|٧٩]] | قبلی = النساء ٧٨ | بعدی = النساء ٨٠  | کلمه = [[تعداد کلمات::21|٢١]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«فَمِن نَّفْسِکَ»: از خود تو است. خطاب در اینجا به پیغمبر است و مراد تصویر نفس بشری است که نسبت به «خوب» و «بد» بی‌تفاوت آفریده نشده است، و الاّ از آن حضرت چیزی که سیّئه و گناه باشد، به وقوع نپیوسته است.
«فَمِن نَّفْسِکَ»: از خود تو است. خطاب در اینجا به پیغمبر است و مراد تصویر نفس بشری است که نسبت به «خوب» و «بد» بی‌تفاوت آفریده نشده است، و الاّ از آن حضرت چیزی که سیّئه و گناه باشد، به وقوع نپیوسته است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۸


ترجمه

(آری،) آنچه از نیکیها به تو می‌رسد، از طرف خداست؛ و آنچه از بدی به تو می‌رسد، از سوی خود توست. و ما تو را رسول برای مردم فرستادیم؛ و گواهی خدا در این باره، کافی است!

هر خيرى به تو رسد از جانب خداست و هر بدى به تو رسد از خود توست، و تو را به عنوان پيامبر براى مردم فرستاديم، و اين بس كه خداوند گواه است
هر چه از خوبيها به تو مى‌رسد از جانب خداست؛ و آنچه از بدى به تو مى‌رسد از خود توست؛ و تو را به پيامبرى، براى مردم فرستاديم، و گواه بودن خدا بس است.
هر چه از انواع نیکویی به تو رسد از جانب خداست و هر بدی رسد از خودِ توست، و ما تو را به رسالت برای مردم فرستادیم، و تنها گواهی خدا کافی است.
[ای انسان!] آنچه از نیکی به تو رسد، از سوی خداست و آنچه از بدی به تو رسد، از سوی خود توست. و [ای پیامبر! از نیکی هایی که از سوی ماست اینکه] تو را برای مردم به پیامبری فرستادیم، و گواه بودن خدا [بر پیامبریِ تو] کافی است.
هر خيرى كه به تو رسد از جانب خداست و هر شرى كه به تو رسد از جانب خود تو است. تو را به رسالت به سوى مردم فرستاديم و خدا به شهادت كافى است.
هر خیری که به تو برسد از سوی خداوند است و هر شری که به تو برسد از خود توست، و تو را به پیامبری برای مردمان فرستاده‌ایم و خداوند گواهی را کافی است‌
هر نيكيى كه به تو رسد از خداست و هر بديى كه به تو رسد از خود توست. و تو را پيامبرى براى مردم فرستاديم و خدا گواهى بسنده است.
(ای پیغمبر!) آنچه از خیر و خوبی (از قبیل: رفاه و نعمت و عافیت و سلامت) به تو می‌رسد، از (فضل) خدا (بر تو) است؛ و آنچه بلا و بدی (از قبیل: سختی و بیماری و درد و رنج) به تو می‌رسد از خود تو است (و به سبب قصور و گناهی است که مرتکب شده‌ای). ما شما را به عنوان پیغمبری برای (هدایت همه‌ی) مردم فرستاده‌ایم، و کافی است که خداوند گواه (بر تبلیغ تو و پذیرش یا عدم پذیرش آنان) باشد.
هر چه از خوبی به تو رسد از خداست و آنچه از بدی به تو رسد، از تو است. و تو [:محمد] را به پیامبری، برای مردم فرستادیم و گواه بودن خدا کافی است.
آنچه تو را از نکوئی رسد همانا از نزد خدا است و آنچه رسدت از بدی از خویشتن است و فرستادیم تو را برای مردم پیمبری و بس است خداوند گواه‌


النساء ٧٨ آیه ٧٩ النساء ٨٠
سوره : سوره النساء
نزول : ٨ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فَمِن نَّفْسِکَ»: از خود تو است. خطاب در اینجا به پیغمبر است و مراد تصویر نفس بشری است که نسبت به «خوب» و «بد» بی‌تفاوت آفریده نشده است، و الاّ از آن حضرت چیزی که سیّئه و گناه باشد، به وقوع نپیوسته است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- هر نیکى به انسان رسد، از خدا است و هر بدى به او رسد، از خود او. (ما اصابک من حسنة فمن اللّه و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک) اگر چه مخاطب این آیه پیامبر (ص) است، ولى مقصود از آن همه افراد هستند. چون بین پیامبر (ص) و دیگران از نظر احکام واقعى و حقیقى هیچ تفاوتى نیست.

۲- مصایب و مشکلات، از جانب خدا و به سبب اعمال خود انسان است. (قل کلّ من عند اللّه ... و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک) از اینکه در آیه قبل رسیدن خوبیها و ناگواریها از ناحیه خداوند دانسته شده و در این آیه عامل سیئات را خود انسان شمرده است، معلوم مى شود که اعمال انسان باعث مى شود که خداوند حادثه اى ناگوار را براى او ایجاد کند ; بنابراین این حوادث ناگوار از یکسو به خدا و از سوى دیگر به خود انسان منتسب است.

۳- درک انتساب ناگواریها به خداوند از یکسو و انتسابش به انسان از سوى دیگر، دور از فهم عموم مردم (قل کلّ من عند اللّه ... ما اصابک من حسنة فمن اللّه و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک) على رغم اینکه بین رسول خدا و دیگران در قانون پیشامد مشکلات تفاوتى نیست، خطاب را متوجه پیامبر (ص) کرد تا به این نکته اشاره کند که فهم این حقیقت در خور درک عموم نیست.

۴- حاکمیت نظام تکوینى خیر و شرّ بر تمامى انسانها، و حتى پیامبر (ص) (ما اصابک من حسنة فمن اللّه و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک)

۵- حضرت محمد (ص)، پیامبر خدا و داراى رسالت جهانى (و ارسلناک للنّاس رسولا)

۶- سودمندى رسالت پیامبران براى همه مردم (و ارسلناک للنّاس رسولا) «لام» در «للناس» نظر به سودمندى رسالت حضرت محمد(ص) براى تمامى افراد دارد، و گر نه آن را با «الى» متعدّى مى کرد و مى فرمود: «الى النّاس رسولاً».

۷- پیامبر (ص) رسولى در جهت خیر و سعادت مردم، نه منشأ شرور (و ان تصبهم سیّئة یقولوا هذه من عندک ... و ارسلناک للنّاس رسولا) جمله «و ارسلناک للناس» (تو پیامبرى سودمند برى مردم هستى)، در رد پندار کسانى است که وى را منشأ شرور معرفى مى کردند: «یقولوا هذه من عندک».

۸- خداوند، گواهى کافى براى رسالت پیامبر(ص) (و ارسلناک للنّاس رسولاً و کفى باللّه شهیداً)

۹- خداوند، گواهى کافى براى حقّانیّت معارف ارائه شده در قرآن (ما اصابک من حسنة فمن اللّه و ما اصابک من سیّئة فمن نفسک ... و کفى باللّه شهیداً) برداشت فوق بر این مبناست که متعلق «شهیداً»، معارفى باشد که در این بخش از آیات تبیین گردید.

۱۰- خداوند، گواهى کافى بر روابط و عملکرد متقابل پیامبران و مردم (و ارسلناک للنّاس رسولاً و کفى باللّه شهیداً) «ارسلناک للنّاس رسولاً»، بیانگر دو معناست: یکى بیان وظیفه پیامبر (ص)، یعنى ابلاغ رسالت، و دیگرى بیان وظیفه مردم، یعنى پذیرش رسالت او. و «کفى باللّه شهیداً»، مى تواند ناظر به چگونگى عملکرد پیامبر (ص) در انجام وظیفه و عملکرد مردم در پذیرش رسالت باشد.

موضوعات مرتبط

  • انبیا: آثار رسالت انبیا ۶ ; انبیا و مردم ۱۰
  • انسان: جهل انسان ۳
  • خدا: گواهى خدا ۸، ۹، ۱۰
  • خیر: حاکمیّت تکوینى خیر ۴ ; منشأ خیر ۱، ۷
  • سختى: منشأ سختى ۲
  • سعادت: منشأ سعادت ۷
  • شرور: حاکمیّت تکوینى شرور ۴ ; منشأ شرور ۱، ۷
  • عمل: آثار عمل ۲
  • قرآن: گواهان بر معارف قرآن ۹
  • محمّد (ص): رسالت محمّد (ص) ۵ ; فضایل محمّد (ص) ۷ ; گواهان رسالت محمّد (ص) ۸
  • مصایب: منشأ مصایب ۲

منابع