الفاتحة ٣: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بخشاینده مهربان | |-|معزی=بخشاینده مهربان | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الفاتحة | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الفاتحة | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::3|٣]] | قبلی = الفاتحة ٢ | بعدی = الفاتحة ٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::2|٢]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«الرَّحْمنِ»: و «الرَّحِیمِ». هر دو صیغه مبالغهاند و صفت (الله) میباشند. | «الرَّحْمنِ»: و «الرَّحِیمِ». هر دو صیغه مبالغهاند و صفت (الله) میباشند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۲۴
ترجمه
الفاتحة ٢ | آیه ٣ | الفاتحة ٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«الرَّحْمنِ»: و «الرَّحِیمِ». هر دو صیغه مبالغهاند و صفت (الله) میباشند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۵
- سبب ابتداء به ((بسم الله ))
- آغاز با نام خدا ادب و عمل را خدائى و نيك فرجام مى كند
- علت ابتداء هر سوره با بسم الله
- معنى و موارد استعمال لفظ ((اسم ))
- فرق بين اسم و اسم اسم و علت تفكيك بين آندو
- توضيح لفظ جلاله ((الله ))
- معنى رحمن و رحيم و فرق آن دو
- معنى حمد و فرق آن با مدح
- استشهاد بر اينكه جنس حمد و همه حمد از آن خدا است
- بيان اينكه خدا از حمد حامدان منزه است و دليل آن
- معنى ربّ ((مالك مدبر))
- معنى مالكيت و تقسيم آن به حقيقى و اعتبارى
- مالكيت خدا حقيقى است و ملك حقيقى جدا از تدبير متصور نيست
- معنى ((عالمين ))
- فرق بين مالك و ملك و اينكه قرائت ((مالك يوم الدين )) بنظر بهتر مى رسد
- بحث روايتى
- دو روايت درباره ((رحمان )) و ((رحيم )) و سخنى پيرامون آندو
- دو روايت در ارتباط با ((الحمدلله )) از معصومين عليهم السلام
- بحث فلسفى
- بيان عقلى اينكه هر ثناء و حمدى به حمد خدا منتهى مى شود
- معنى عبادت
- فرق بين عبوديت عبد در برابر مولى و عبوديت بندگان نسبت به خدا
- وجه تقدم مفعول در ((اياك نعبد و اياك نستعين ))
- وجه التفات و تغيير سياق آيه (اياك نعبد) از سياق غيبت به سياق حضور
- شرائط كمال عبادت و اوصاف عبادت حقيقى
- دو جمله اياك نعبد و اياك نستعين روى هم يك معنا را افاده مى كند و آن عبادت خالصانه است
نکات آیه
۱ - خداوند رحمان (داراى رحمت گسترده) و رحیم (مهربان) است. (الرحمن الرحیم)
۲ - همه موجودات برخوردار از رحمت گسترده خداوند هستند. (الرحمن)
۳ - خداوند به همه بندگان مهربان است. (الرحیم)
۴ - تدبیر هستى بر اساس رحمت الهى است. (رب العلمین. الرحمن الرحیم) توصیف خداوند به رحمانیت و رحیمیت، پس از بیان تدبیر جهان هستى به دست او، بیانگر برداشت فوق است.
۵ - رحمانیت و رحیمیت خدا، دلیل اختصاص ستایشها به اوست. (الحمد للّه رب العلمین. الرحمن الرحیم) «الرحمان الرحیم» نیز مانند «رب العالمین» به منزله دلیل براى «الحمد للّه» است; یعنى، چون خداوند رحمان و رحیم است، شایسته ستایشها مى باشد.
۶ - تدبیر و تربیت باید همراه با مهربانى و عطوفت باشد. (رب العلمین. الرحمن الرحیم)
موضوعات مرتبط
- آفرینش: تدبیر آفرینش ۴
- اسماء و صفات: رحمان ۱; رحیم ۱
- تربیت: روش تربیت ۶; مهربانى در تربیت ۶
- حمد: دلایل حمد خدا ۵
- خدا: آثار رحمت خدا ۴; اختصاصات خدا ۵; انتفاع از رحمت خدا ۲; ربوبیت خدا ۴; رحمانیت خدا ۵; رحمت عام خدا ۱،۲; رحیمیت خدا ۵; مهربانى خدا ۱، ۳
- مدیریت: روش مدیریت ۶; مهربانى در مدیریت ۶
- مهربانى: اهمیّت مهربانى ۶