آل عمران ١٧١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=شادمانی کنند به نعمتی از خدا و فضلی و آنکه خدا تباه نمی‌کند پاداش مؤمنان را
|-|معزی=شادمانی کنند به نعمتی از خدا و فضلی و آنکه خدا تباه نمی‌کند پاداش مؤمنان را
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::171|١٧١]] | قبلی = آل عمران ١٧٠ | بعدی = آل عمران ١٧٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره آل عمران | نزول = [[نازل شده در سال::15|٣ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::171|١٧١]] | قبلی = آل عمران ١٧٠ | بعدی = آل عمران ١٧٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::13|١٣]] | حرف =  }}
__TOC__
__TOC__



نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۳۶


ترجمه

و از نعمت خدا و فضل او (نسبت به خودشان نیز) مسرورند؛ و (می‌بینند که) خداوند، پاداش مؤمنان را ضایع نمی‌کند؛ (نه پاداش شهیدان، و نه پاداش مجاهدانی که شهید نشدند).

آنها به نعمت و كرم خدا و اين كه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمى‌كند شادمانند
بر نعمت و فضل خدا و اينكه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمى‌گرداند، شادى مى‌كنند.
دلشادند به نعمت و فضل خدا و این که خداوند اجر اهل ایمان را هرگز ضایع نگذارد.
[شهیدان] به نعمت و فضلی از سوی خدا و اینکه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمی کند، شادمان و مسرورند.
آنان را مژده نعمت و فضل خدا مى‌دهند و خدا پاداش مؤمنان را تباه نمى‌كند.
و به نعمت و بخشش الهی شادمانند و به اینکه خداوند پاداش مؤمنان را تباه نمی‌گرداند
ايشان به نعمت و بخششى كه از خداست و به اين كه خداوند مزد مؤمنان را تباه نمى‌كند، شادمانند.
شاد و خوشحالند به خاطر نعمتی که خدا بدانان داده است و فضل و کرمی که او بدیشان روا دیده است، و خوشوقت و مسرورند از این که (می‌بینند) خداوند اجر و پاداش مؤمنان را ضائع نکرده و هدر نمی‌دهد.
به نعمت و فضیلتی از خدا - و اینکه خدا پاداش مؤمنان را تباه نمی‌گرداند- بشارت می‌خواهند؛
شادمانی کنند به نعمتی از خدا و فضلی و آنکه خدا تباه نمی‌کند پاداش مؤمنان را


آل عمران ١٧٠ آیه ١٧١ آل عمران ١٧٢
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٣ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٣
تعداد حروف :


تفسیر

نکات آیه

۱- شادمانى شهیدان از نعمت و فضل خاص الهى (یستبشرون بنعمة من اللّه و فضل) نکره بودن کلمه «بنعمة» و «فضل»، دلالت بر نعمت و فضلى ناشناخته براى انسانها دارد. بنابراین نعمت و فضلى خاصّ است.

۲- وجود شادمانى (حالات روحى) براى انسان در عالم برزخ (یستبشرون بنعمة من اللّه و فضل)

۳- نعمتها و فضل الهى، داراى درجات و مراتب (یستبشرون بنعمة من اللّه و فضل) نکره آوردن کلمه «نعمة» و «فضل»، که حاکى از ناشناخته بودن آن است، مى تواند به جهت بزرگى و عظمت آن فضل باشد، که در نتیجه حکایت از تنوّع و مراتب فضل و نعمت الهى دارد.

۴- تضمین پاداش عملکرد مؤمنان، از سوى خداوند (انّ اللّه لا یضیع اجر المؤمنین)

۵- ایمان، شرط ضایع نشدن پاداش عمل (انّ اللّه لا یضیع اجر المؤمنین) آوردن اسم ظاهر «المؤمنین» به جاى ضمیر، بیانگر این است که پاداش عملکرد مجاهدان مشروط به ایمان آنان است.

۶- وعده پاداش و تضمین آن، از روشهاى قرآن براى ترغیب مردم به ایمان و عمل (انّ اللّه لا یضیع اجر المؤمنین)

۷- شادمانى شهیدان از اینکه خداوند اجر مؤمنان را تباه نمى سازد. (یستبشرون بنعمة ... انّ اللّه لا یضیع اجر المؤمنین) جمله «ان اللّه»، عطف بر کلمه «نعمة» است ; یعنى «یستبشرون بان اللّه لا یضیع».

۸- مقام والاى شهیدان، در پیشگاه خداوند (یستبشرون بنعمة من اللّه و فضل و انّ اللّه لا یضیع اجر المؤمنین)

موضوعات مرتبط

  • انگیزش: عوامل انگیزش ۶
  • ایمان: آثار ایمان ۵ ; تشویق به ایمان ۶ ; زمینه ایمان ۶
  • پاداش:۴، ۵، ۷ وعده پاداش ۴، ۵، ۷ ۶
  • تربیت: روش تربیت ۶
  • خدا: فضل خدا ۱ ; محضر خدا ۸ ; مراتب فضل خدا ۳ ; مراتب نعمتهاى خدا ۳ ; نعمتهاى خدا ۱
  • خشنودى:۱، ۷ در برزخ ۲
  • شهیدان: خشنودى شهیدان ۱، ۷ ; فضایل شهیدان ۸
  • عالم برزخ:۲
  • عمل: پاداش عمل ۴، ۵ ; تشویق به عمل ۶ ; قبولى عمل ۵
  • مؤمنان: پاداش مؤمنان ۴، ۷

منابع