تفسیر:المیزان جلد۱۰ بخش۴۴: تفاوت میان نسخه‌ها

__TOC__

<span id='link352'><span>

==آيات ۹۵ - ۸۴، سوره هود ==

وَ يَقَوْمِ اعْمَلُوا عَلى مَكانَتِكمْ إِنى عَمِلٌ سوْف تَعْلَمُونَ مَن يَأْتِيهِ عَذَابٌ يخْزِيهِ وَ مَنْ هُوَ كَذِبٌ وَ ارْتَقِبُوا إِنى مَعَكمْ رَقِيبٌ(۹۳)

<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۰ صفحه ۵۳۹ </center>

ترجمه آيات  

و اين دوست شما و خيرخواهتان غير از سعادت شما چيز ديگرى نمى خواهد، و بنابراين احتمال جمله «'''و انى اخاف عليكم عذاب يوم محيط'''» به منزله عطفى است تفسيرى براى جمله مورد بحث .

«'''و انى اخاف عليكم عذاب يوم محيط'''» - در اين جمله به روز قيامت و يا روزى كه عذاب الهى نازل شود و قوم را منقرض نمايد اشاره كرده است و معناى اينكه فرمود: آن روز (يعنى روز قضاء به عذاب ) محيط است ، اين است كه در آن روز راهى براى فرار از عذاب نيست و غير از خداى تعالى هيچ پناهى وجود ندارد پس هيچ كسى نيست كه با يارى و اعانت خود عذاب را دفع كند، روزى است كه در آن روز توبه و شفاعتى هم نيست ، و برگشت معناى احاطه روز به اين است كه عذاب آن روز قطعى است و مفرى از آن نيست ، و معناى آيه اين است كه براى كفر و فسق عذابى است غير مردود و من مى ترسم كه آن عذاب به شما برسد.

كلمه «'''اوفوا'''» امر حاضر از باب «'''ايفاء'''» افعال است و ايفا به معناى آن است كه حق كسى را بطور تمام و كامل بپردازى ، بخلاف «'''بخس '''» كه به معناى نقص است ، در اين آيه بار ديگر سخن از مكيال و ميزان را تكرار كرد و اين از باب تفصيل بعد از اجمال است كه شدت اهتمام گوينده به آن كلام را مى رساند و مى فهماند كه سفارش به ايفاى كيل و وزن آنقدر مهم است كه مجتمع شما از آن بى نياز نيست . چون جناب شعيب در بار اول با نهى از نقص كيل و وزن ، آنان را بسوى صلاح دعوت كرد و در نوبت دوم به ايفاء كيل و وزن امر كرد و از بخس ‍ مردم و ناتمام دادن حق آنان نهى نمود و اين خود اشاره است به اينكه صرف اجتناب از نقص مكيال و ميزان در دادن حق مردم كافى نيست - و اگر در اول از آن نهى كرد در حقيقت براى اين بود كه مقدمه اى اجمالى باشد براى شناختن وظيفه بطور تفصيل - بلكه واجب است ترازو دار و قپاندار در ترازو و قپان خود ايفاء كند يعنى حق آن دو را بدهد و در حقيقت خود ترازودار و قپاندار طورى باشند كه اشياى مردم را در معامله كم نكنند و خود آن دو بدانند كه امانتها و اشياى مردم را بطور كامل به آنان داده اند.

«'''و لا تعثوا فى الارض مفسدين '''» - راغب در مفردات مى گويد: ماده «'''عيث '''» با ماده «'''عثى '''» معناى نزديك به هم دارند نظير ماده «'''جذب '''» با ماده «'''جبذ'''»، چيزى كه هست ماده «'''عيث '''» بيشتر در فسادهايى استعمال مى شود كه با حس مشاهده مى شود ولى ماده «'''عثى '''» در فسادهايى به كار مى رود كه عقل آن را درك مى كند نه حس و گفته مى شود: «'''عثى - يعثى - عثيا'''» و بر اين قياس است آيه شريفه «'''و لا تعثوا فى الارض مفسدين '''» و نيز گفته مى شود: «'''عثا يعثو عثوا'''».

پس معاملات مالى و مخصوصا خريد و فروش ، از اركان حيات انسان اجتماعى است ، آنچه را كه يك انسان در زندگيش احتياج ضرورى دارد و آنچه را هم كه بايد در مقابل بعنوان بها بپردازد با كيل و يا وزن اندازه گيرى مى كند و زندگى خود را بر اساس اين اندازه گيرى و اين تدبير اداره مى كند.

[[رده:تفسیر المیزان]]