الفجر ٢٩

فَادْخُلِي‌ فِي‌ عِبَادِي‌

ترجمه

پس در سلک بندگانم درآی،

|پس به جمع بندگانم در آى

و در ميان بندگان من درآى،

باز آی و در صف بندگان خاص من در آی.

پس در میان بندگانم درآی

و در زمره بندگان من داخل شو،

و در زمره بندگان من درآی‌

پس در ميان بندگان [ويژه‌] من درآى

به میان بندگانم درآی (و همراه شایستگان و از زمره‌ی بایستگان شو).

پس در میان بندگان ویژه‌‌ام در آی‌،

پس درآی در بندگانم‌

الفجر ٢٨	آیه ٢٩	الفجر ٣٠
سوره : سوره الفجر نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«عِبَادِی»: بندگان خاصّ و آفریدگان صالح خدا مراد است.

تفسیر

• آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر
• مضامين سوره مباركه فجر
• وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند ياد شده است
• مراد از ((ارم ذات العماد))
• وجه توصيف فرعون به ((ذى الاوتاد))
• حكايت زبان حال نوع آدمى كه آزمايش خدا با اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد
• و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد
• مراد از آمدن پروردگار در قيامت (و جاء ربّك و الملك ...)
• متذكّر شدن و ((يا ليتنى )) گفتن انسان در قيامت
• ((نفس مطمئنة )) نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته ، به مقامرضا رسيده است و...
• (رواياتى درباره مراد از شفع و وتر، تسميه فرعون به ذى الاءوتاد، آورده شدن جهنم ،آمدن خدا، و...)
• شفع حسن و حسين (ع ) و وتر اميرالمؤ منين عليه السلام است
• حديثى از امام صادق (ع ) درباره خصوصيات قبض روح مؤ من درذيل (يا ايها النفس المطمئنه ...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، با دعوت از صاحبان دل آرام و خشنود، آنان را به جمع بندگان خاص خود بار مى دهد. (فادخلى فى عبدى)

۲ - بندگى خالص خداوند، مایه رسیدن به مقامى والاتر از رتبه انسان هاى مطمئن، راضى و مورد پسند خداوند (فادخلى فى عبدى) انتساب بندگان به خداوند در «عبادى»، انتساب تشریفى است و این که به صاحبان دل آرام، اذن ملحق شدن به آنان داده مى شود، بیانگر برترى رتبه آنان است.

۳ - رسیدن به مقام اطمینان، رضایت از کارهاى خداوند و مورد پسند خدا بودن، از نشانه هاى رسیدن به مقام عبودیت است. (یأیّتها النّفس المطمئنّة ... راضیّة مرضیّة . فادخلى فى عبدى) حرف «فاء»، براى تفریع ما بعد بر قبل است.

۴ - همنشین شدن با بندگان خالص خداوند در قیامت، حرکت به سوى او و بهره مندى از جلوه هاى ربوبیت او است. (ارجعى إلى ربّک ... فادخلى فى عبدى) از معانى حرف «فاء»، تفصیل بعد از اجمال است و این آیه، رجوع به پروردگار را با تفصیل بیشترى بیان مى دارد.

موضوعات مرتبط

• اخلاص: آثار اخلاص ۲
• بندگان خدا: تقرب بندگان خدا ۱
• تقرب: زمینه تقرب به خدا ۴; عوامل تقرب ۲
• خدا: دعوتهاى خدا ۱; رضایت از افعال خدا ۳; رضایت خدا ۲، ۳; زمینه ربوبیت خدا ۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۴
• عبودیت: اخلاص در عبودیت ۲; نشانه هاى عبودیت ۳
• مخلصان: مقامات مخلصان ۲; همنشینى اخروى با مخلصان ۴
• مقام اطمینان :۳
• مقام رضا :۳
• مقام عبودیت :۳
• نفس راضیه: دعوت از صاحبان نفس راضیه ۱; مقامات صاحبان نفس راضیه ۲
• نفس مرضیه: دعوت از صاحبان نفس مرضیه ۱; مقامات صاحبان نفس مرضیه ۲
• نفس مطمئنه: دعوت از صاحبان نفس مطمئنه ۱; مقامات صاحبان نفس مطمئنه ۲