الفجر ١٣

فَصَبَ‌ عَلَيْهِمْ‌ رَبُّکَ‌ سَوْطَ عَذَابٍ‌

ترجمه

به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت!

|پس پروردگارت تازيانه عذاب را بر سرشان كوفت

[تا آنكه‌] پروردگارت بر سر آنان تازيانه عذاب را فرونواخت،

تا آنکه خدای تو بر آنها تازیانه عذاب پی در پی فرستاد.

پس پروردگارت تازیانه عذاب های گوناگون را بر آنان فرو ریخت.

و پروردگار تو تازيانه عذاب را بر سرشان فرود آورد.

و سرانجام پروردگارت تازیانه عذاب را بر سر آنان کشید

پس پروردگار تو تازيانه عذاب را بر آنها فرو ريخت.

لذا پروردگار تو تازیانه‌ی عذاب را بر سر ایشان فرو ریخت (و شلّاق عذاب را پیاپی بر آنان فرو آورد).

پس پروردگارت بر (سروسامان)‌شان تازیانه‌ی عذابی فرو نواخت.

پس بریخت بر آنان پروردگار تو تازیانه عذاب‌

الفجر ١٢	آیه ١٣	الفجر ١٤
سوره : سوره الفجر نزول : ٢ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَبَّ»: فرو ریخت. در اینجا فرو ریختن به جای فرو آوردن استعمال شده است و اشاره به عذابهای شدید و پیاپی دارد. «سَوْطَ»: تازیانه. شلاّق.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

وَ اسْتَکْبَرَ هُوَ وَ جُنُودُهُ‌ فِي‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر
• مضامين سوره مباركه فجر
• وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند ياد شده است
• مراد از ((ارم ذات العماد))
• وجه توصيف فرعون به ((ذى الاوتاد))
• حكايت زبان حال نوع آدمى كه آزمايش خدا با اكرام و نعمت دادن را به حساب ممتاز بودنخود از ديگران مى گذارد
• و آزمايش خدا با فقر و تنگدستى را اهانت و خوارى از ناحيه خدا مى پندارد
• مراد از آمدن پروردگار در قيامت (و جاء ربّك و الملك ...)
• متذكّر شدن و ((يا ليتنى )) گفتن انسان در قيامت
• ((نفس مطمئنة )) نفسى است كه با ايمان به پروردگار و ياد او سكونت يافته ، به مقامرضا رسيده است و...
• (رواياتى درباره مراد از شفع و وتر، تسميه فرعون به ذى الاءوتاد، آورده شدن جهنم ،آمدن خدا، و...)
• شفع حسن و حسين (ع ) و وتر اميرالمؤ منين عليه السلام است
• حديثى از امام صادق (ع ) درباره خصوصيات قبض روح مؤ من درذيل (يا ايها النفس المطمئنه ...)

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، با فرود آوردن عذابى سخت بر فرعون و قوم عاد و ثمود، شلاق عقوبت خویش را پیاپى بر آنان نواخت. (فصبّ علیهم ربّک سوط عذاب) «صبّ»، به معناى ریختن چیزى و «سوط» به معناى آمیختن چیزى با چیز دیگر است و به شلاق از آن جهت «سوط» گفته مى شود که با پوست مى آمیزد (مقاییس اللغة). «ریختن شلاق عذاب»، کنایه از عذاب پیاپى و شدید است.

۲ - عذاب دنیا، هر چند شدید باشد، در قیاس با عذاب آخرت ناچیز است. * (سوط عذاب) تعبیر «شلاق عذاب»، حاکى از تقلیل است; یعنى، عذاب سخت آسمانى که بر فرعون و اقوام عاد و ثمود فروریخت، در واقع شلاقى بیش نبود. برخى از اهل لغت، کلمه «سوط» را به معناى «نصیب» گرفته اند(مقاییس اللغة). برداشت یاد شده با توجّه به این معنا، وضوح بیشترى مى یابد.

۳ - عذاب طغیان گرانِ مفسد، جلوه ربوبیت خداوند و در راستاى پیشبرد راه پیامبران است. (ربّک)

۴ - خداوند، تهدیدکننده مخالفان پیامبر(ص) به عذابى نظیر کیفر امت هاى پیشین (عاد، ثمود و فرعون) (ربّک)

۵ - تاریخ، دربردارنده نمونه هایى آشکار از سیطره خداوند بر سرنوشت جامعه ها است. (ألم تر کیف ... فصبّ علیهم ربّک سوط عذاب)

موضوعات مرتبط

• امتها: کیفر امتهاى پیشین ۴
• انبیا: زمینه تحقق اهداف انبیا ۳
• تاریخ: نقش تاریخ ۵
• خدا: تهدیدهاى خدا ۴; حاکمیت خدا بر جوامع ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۳
• طغیانگران: عذاب طغیانگران ۳
• عذاب: تهدید به عذاب ۴; شدت عذاب اخروى ۲; عذاب دنیوى ۲; عذاب سخت ۱; مراتب عذاب ۱، ۲
• فرعون: عذاب فرعون ۱; قصه فرعون ۱; کیفر فرعون ۴
• قوم ثمود: تاریخ قوم ثمود ۱; عذاب قوم ثمود ۱; کیفر قوم ثمود ۴
• قوم عاد: تاریخ قوم عاد ۱; عذاب قوم عاد ۱; کیفر قوم عاد ۴
• محمد(ص): تهدید دشمنان محمد(ص) ۴
• مفسدان: عذاب مفسدان ۳