الغاشية ١١

لاَ تَسْمَعُ‌ فِيهَا لاَغِيَةً

ترجمه

که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده‌ای نمی‌شنوند!

|در آن بيهوده‌اى نشنوند

سخن بيهوده‌اى در آنجا نشنوند.

و در آنجا هیچ سخن زشت و بیهوده نشنوند.

در آنجا سخن لغو وبیهوده نشنوند

كه در آن سخن لغو نشنوى،

در آنجا لغوی نشنوند

در آنجا سخن بيهوده و ياوه نشنوند.

در آنجا سخن یاوه‌ای نخواهند شنید.

سخن بیهوده‌ای در آنجا نشنوند؛

نشنوند در آن یاوه‌ای‌

الغاشية ١٠	آیه ١١	الغاشية ١٢
سوره : سوره الغاشية نزول : ١ بعثت اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«لا تَسْمَعُ»: نمی‌شنوند. نمی‌شنوی. این فعل می‌تواند متعلّق به (وُجُوهٌ) باشد، و یا به مخاطبی برگردد که شایستگی چنین مکانی را برای خود فراهم می‌سازد. «لاغِیَةً»: یاوه. سخنان پوچ و بیهوده. مصدری است همچون لَغْو (نگا: واقعه / ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

لاَ يَسْمَعُونَ‌ فِيهَا لَغْواً إِلاَّ... (۲) لاَ يَسْمَعُونَ‌ فِيهَا لَغْواً وَ لاَ... (۲)

إِلاَّ قِيلاً سَلاَماً سَلاَماً (۰) يَتَنَازَعُونَ‌ فِيهَا کَأْساً لاَ لَغْوٌ... (۱) إِلاَّ قِيلاً سَلاَماً سَلاَماً (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۲۶، سوره غاشيه
• وجه تسميه قيامت به ((غاشيه فراگيرنده )) و معناى اينكه در قيامت وجوهى خاشعه اندو ((عاملة و ناصبة ))
• وصف جنّت عاليه اى كه چهره هاى ناعمه در قيامت در آن جاى دارند
• دعوت به نظر در مظهر تدبير الهى
• توضيحى راجع به استثناء ((الّا من تولّى و كغر)) از ((فذّكر انّما انت مذّكر))
• (رواياتى در ذيل آيات ((عاملة ناصبة )) ((فذّكر انّما انت مذكر)) و درباره حساباعمال )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - بهشتیان، هیچ گونه صدا و سخن بیهوده اى در بهشت برین نمى شنوند. (لاتسمع فیها لغیة) «کلام لغو»; یعنى، آنچه قابل اعتنا نیست و بدون تأمل و اندیشه گفته شده است (مفردات راغب) و کلمه «لاغیة»; یعنى، سخن زشت (قاموس) گفتنى است که «لاغیة» اسم فاعل و وصفى مناسب با گوینده سخن است. توصیف سخن به وصفى که مخصوص گوینده آن است، بر مبالغه دلالت دارد; یعنى، سخنى که حتى اندکى از «لغو» را پدید آورد، به گوش بهشتیان نخواهد خورد.

۲ - اهل بهشت، هیچ گونه سخن لغو و بیهوده اى در آن جا نمى گویند. (فى جنّة ... لاتسمع فیها لغیة) شنیده نشدن «لغو»، نشانه نبودن آن است.

۳ - نشنیدن سخن لغو و بیهوده، از نعمت هاى الهى براى بهشتیان (ناعمة ... لاتسمع فیها لغیة)

۴ - پرهیز از گفتن و شنیدن سخنان نسنجیده، بى ثمر و زشت، کارى پسندیده و مطلوب است. (لاتسمع فیها لغیة) پیراسته خواندن بهشتیان از شنیدن گفتار «لغو»، بیانگر ناروا بودن آن است.

موضوعات مرتبط

• بهشت: ویژگیهاى بهشت ۱
• بهشتیان: بهشتیان و لغو ۱، ۲، ۳; فضایل بهشتیان ۱، ۲; نعمتهاى اخروى بهشتیان ۳
• خدا: نعمتهاى خدا ۳
• علم: علم پسندیده ۴
• لغو: اعراض از لغو ۴