اتّسَق: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه وسق‌ | وسق‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: وسق‌| ]]
*[[ریشه وسق‌ | وسق‌]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: وسق‌| ]]
=== قاموس قرآن ===
[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْ‏ءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شى‏ء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مى‏باشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مى‏كند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مى‏رويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مى‏آورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مى‏آيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.


[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۴ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۰۳

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْ‏ءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شى‏ء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مى‏باشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مى‏كند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مى‏رويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مى‏آورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مى‏آيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.