التكوير ٩: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=به کدام گناه کشته شد | |-|معزی=به کدام گناه کشته شد | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره التكوير | نزول = | {{آيه | سوره = سوره التكوير | نزول = [[نازل شده در سال::1|١ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::9|٩]] | قبلی = التكوير ٨ | بعدی = التكوير ١٠ | کلمه = [[تعداد کلمات::3|٣]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«بِأَیِّ ذَنبٍ ...»: نکته قابل توجّه این است که قرآن نمیگوید از قاتلان بازخواست میشود، بلکه میگوید از چنین کودکان معصوم و مظلوم پرسش میشود. گوئی قاتلان ارزش بازپرسی را ندارند. | «بِأَیِّ ذَنبٍ ...»: نکته قابل توجّه این است که قرآن نمیگوید از قاتلان بازخواست میشود، بلکه میگوید از چنین کودکان معصوم و مظلوم پرسش میشود. گوئی قاتلان ارزش بازپرسی را ندارند. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۴
ترجمه
التكوير ٨ | آیه ٩ | التكوير ١٠ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«بِأَیِّ ذَنبٍ ...»: نکته قابل توجّه این است که قرآن نمیگوید از قاتلان بازخواست میشود، بلکه میگوید از چنین کودکان معصوم و مظلوم پرسش میشود. گوئی قاتلان ارزش بازپرسی را ندارند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
نکات آیه
۱ - برخى از اعراب جاهلى، دختران خود را بى هیچ گناه و جرمى زنده به گور مى کردند. (بأىّ ذنب قتلت) استفهام تقریرى در آیه شریفه، متوجّه مقتول شده است; با آن که مراد از آن مؤاخذه قاتل است. این گونه بیان، تأکید بر نبود عذر و بهانه براى قاتل است.
۲ - دختر بودن فرزند - در دیدگاه برخى از اعراب جاهلى - موجب استحقاق قتل بود. (بأىّ ذنب قتلت)
۳ - قیامت روز مؤاخذه و محکومیت کسانى که فرزندان خود را کشته اند. (بأىّ ذنب قتلت) فعل «قتلت»، گویاى این است که کشتن فرزند - گرچه دختر نباشد و یا او را زنده به گور نکرده باشند - مؤاخذه اخروى را در پى دارد.
۴ - زنده به گور کردن، فجیع ترین نوع قتل کودکان (و إذا الموءودة سئلت . بأىّ ذنب قتلت) فعل «قتلت»، بیانگر این است که مؤاخذه به جهت قتل است. بنابراین کلمه «موءودة» - که نوع خاصى از قتل را مطرح کرده - حاکى از منفورتر بودن آن است.
۵ - شرک پدر و مادر و انحراف آنها از ادیان الهى، مجوّز کشتن فرزندان آنان نیست. (و إذا الموءودة سئلت . بأىّ ذنب قتلت) آیه شریفه ناظر به رفتارى است که برخى از مشرکان عصر بعثت با دختران خود داشتند. محکومیت این رفتار، حاکى از مصونیت جان فرزندان آنان است.
۶ - اعدام، کیفرى پذیرفته شده براى بعضى از گناهان (بأىّ ذنب قتلت) استفهام در این آیه (به کدامین گناه؟) حاکى از پذیرش این نکته است که هر چند برخى گناهان ممکن است مجوّز اعدام باشد; ولى زنده به گور شدگان، از آن گناهان پاک بودند.
موضوعات مرتبط
- اعدام: موارد اعدام ۶
- جاهلیت: بینش اعراب جاهلیت ۲; دختر در جاهلیت ۲; رسوم جاهلیت ۱
- دختر: زنده بگورى دختران ۱
- زنده بگورى: حقیقت زنده بگورى ۴
- فرزندان: مؤاخذه اخروى زنده بگورى فرزندان ۳; مجوز قتل فرزندان۵
- قتل: احکام قتل ۵; فجیع ترین قتل ۴; موجبات قتل ۲
- گناهان: کیفر گناهان ۶
- والدین: آثار شرک والدین ۵