النازعات ٣٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=بهرهمندیی برای شما و برای دامهای شما | |-|معزی=بهرهمندیی برای شما و برای دامهای شما | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = [[نازل شده در سال::3|٣ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::33|٣٣]] | قبلی = النازعات ٣٢ | بعدی = النازعات ٣٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَتَاعاً»: بهرهمندی و بهرهگیری. استفاده. مفعولٌله است. | «مَتَاعاً»: بهرهمندی و بهرهگیری. استفاده. مفعولٌله است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۴
ترجمه
النازعات ٣٢ | آیه ٣٣ | النازعات ٣٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَتَاعاً»: بهرهمندی و بهرهگیری. استفاده. مفعولٌله است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - سودمندى آسمان، شب، روز، زمین، آب، گیاه و کوه ها براى انسان و دام، هدف خداوند از آفرینش و سامان بخشى آنها است. (متعًا لکم و لأنعمکم) «متاعاً» مفعول له است. این کلمه گرچه اسم است براى هر چیزى که سودمند باشد (لسان العرب); ولى در این آیه جایگزین مصدر شده است; یعنى، «تمتیعاً لکم».
۲ - ارزش انسان، برتر از آسمان و زمین و نعمت هاى موجود در آن (متعًا لکم)
۳ - حق مالکیت انسان بر دام ها (شتر، گاو و گوسفند) و بهره بردارى از آنها، از حقوق پذیرفته شده در اسلام (لأنعمکم) «أنعام» (جمع «نَعَم») به شتر، گاو و گوسفند گفته مى شود. کلمه «نَعَم» به شتر اختصاص دارد; زیرا بزرگ ترین نعمت نزد عرب است (مفردات راغب). اضافه شدن «أنعام» به ضمیر «کم»، حاکى از حق تصرف و مالکیت انسان بر دام ها است.
۴ - کشاورزى و دامدارى، از منابع درآمد مردم در عصر بعثت (ماءها و مرعیها ... متعًا لکم و لأنعمکم)
موضوعات مرتبط
- آب: فواید آب ۱
- آسمان: ارزش آسمان ۲; ارزش نعمتهاى آسمان ۲; فواید آسمان ۱
- اسلام: مالکیت در اسلام ۳
- انسان: ارزش انسان ۲; روزى انسان ها ۱
- بعثت: تاریخ مقارن بعثت ۴
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۱
- چهارپایان: مالکیت بر چهارپایان ۳
- حقوق: حق مالکیت ۳
- حیوانات: روزى حیوانات ۱
- خدا: دلایل تدبیر خدا ۱
- روز: فواید روز ۱
- زمین: ارزش زمین ۲; ارزش نعمتهاى زمین ۲; فواید زمین ۱
- شب: فواید شب ۱
- کوهها: فواید کوهها ۱
- گیاهان: فواید گیاهان ۱
- مردم: دامدارى مردم مقارن بعثت ۴; کشاورزى مردم مقارن بعثت ۴