النازعات ١٠: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=گویند آیا مائیم بازگردانیده در گور (یا در حال نخستین) | |-|معزی=گویند آیا مائیم بازگردانیده در گور (یا در حال نخستین) | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = | {{آيه | سوره = سوره النازعات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::10|١٠]] | قبلی = النازعات ٩ | بعدی = النازعات ١١ | کلمه = [[تعداد کلمات::6|٦]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«مَرْدُودُونَ»: برگردانده شدگان. «الْحَافِرَةِ»: راه طی شده. حالت نخستین و زندگی پیشین. مراد حیات دوباره و آفرینش دوباره است. | «مَرْدُودُونَ»: برگردانده شدگان. «الْحَافِرَةِ»: راه طی شده. حالت نخستین و زندگی پیشین. مراد حیات دوباره و آفرینش دوباره است. |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۳
ترجمه
النازعات ٩ | آیه ١٠ | النازعات ١١ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«مَرْدُودُونَ»: برگردانده شدگان. «الْحَافِرَةِ»: راه طی شده. حالت نخستین و زندگی پیشین. مراد حیات دوباره و آفرینش دوباره است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - معاد، بازگشت دوباره انسان به زندگى است. (لمردودون فى الحافرة) «حافرة» به معناى خلقت نخستین است (لسان العرب). هم چنین در بیان حالت کسانى که به همان راهى بازگردانده شوند که از آن آمده اند، «مردودون فى الحافرة» گویند (مفردات راغب). در این معنا، «حافرة» به معناى «ذات حفر» یا «محفورة» و منطبق بر اثر پاى رونده است.
۲ - منکران معاد، زنده شدن اهل قبور را شگفت آور خوانده و آن را بعید مى شمارند. (یقولون أءنّا لمردودون فى الحافرة) یکى از معانى «حافرة» قبر است (مفردات راغب). قید «فى الحافرة» حال و مفاد جمله «أءنّا ...» این است که آیا ما در حالى که در قبر هستیم، به زندگى بازگردانده خواهیم شد؟!
۳ - استبعاد، تنها واکنش منکران معاد (یقولون أءنّا لمردودون فى الحافرة)
روایات و احادیث
۴ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله: «أءنّا لمردودون فى الحافرة» یقول: فى الخلق الجدید;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند «أءنّا لمردودون فى الحافرة» روایت شده که فرمود: خدا مى فرماید: [مشرکان مى گویند: آیا ما] در آفرینش مجدد [بازمى گردیم؟]»
موضوعات مرتبط
- زندگى: بازگشت به زندگى ۱
- مردگان: احیاى اخروى مردگان ۴; استبعاد احیاى اخروى مردگان ۲; شگفتى احیاى اخروى مردگان ۲
- مشرکان: بینش مشرکان ۴
- معاد: استبعاد معاد ۲، ۳، ۴; بینش مکذبان معاد ۲، ۳; حقیقت معاد ۱
منابع
- ↑ تفسیر قمى، ج ۲، ص ۴۰۳; نورالثقلین، ج ۵، ص ۴۹۹، ح ۱۸.