نَشْرا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳: خط ۳:
=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه نشر | نشر]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: نشر| ]]
*[[ریشه نشر | نشر]] (۲۱ بار) [[کلمه با ریشه:: نشر| ]]
=== قاموس قرآن ===
نشر در اصل به معنى گستردن و گسترده شدن است لازم و متعدى به كار رود «نَشَرَ الثَّوْبَ وَ الْكِتابَ نَشْراً: بَسَطَهُ» لازم و متعدى بودن آن در مصباح و اقرب مذكور است. [تكوير:10]. آنگاه كه نامه‏ها گسترده و باز شوند. [طور:2-3]. قسم به كتاب نوشته شده در پوستى گسترده. [مرسلات:3]. قسم به بادهاى گسترنده كه ابر را به طرز مخصوصى مى‏گسترند. نشر و انشار به معنى زنده كردن آمده «نَشَرَ اللَّهُ الْمَوْتى وَ اَنْشَرَهُمْ: اَحْياهُمْ» به نظر مى‏آيد اين از آنجهت است كه زنده شدن يكنوع گسترده شدن است ذرات بدن در اثر حركت و جنبش رشد كرده و گسترده شده بدن را تشكيل مى‏دهند. [عبس:22]. سپس آنگاه كه خواهد او را زنده مى‏كند [زخرف:11]. او که از آسمان آب به اندازه نازل كرد و به وسيله آن سرزمين مرده را زنده نمود مثل [نحل:65]. انتشار: گسترده شدن و پراكنده شدن. [جمعه:10]. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرق شده و در طلب روزى و فضل خدا باشيد. [روم:20]. از آيات خداوند آنست كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين گسترده و منتشر مى‏شويد. نشور: مصدر است لازم و متعدى هر دو آيد [فاطر:9]. با آن آب سرزمين مرده را زنده كرديم زنده شدن مردگان نيز همانطور است. [فرقان:40]. بلكه از زنده شدن نمى‏ترسيدند.


[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۵۸

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نشر در اصل به معنى گستردن و گسترده شدن است لازم و متعدى به كار رود «نَشَرَ الثَّوْبَ وَ الْكِتابَ نَشْراً: بَسَطَهُ» لازم و متعدى بودن آن در مصباح و اقرب مذكور است. [تكوير:10]. آنگاه كه نامه‏ها گسترده و باز شوند. [طور:2-3]. قسم به كتاب نوشته شده در پوستى گسترده. [مرسلات:3]. قسم به بادهاى گسترنده كه ابر را به طرز مخصوصى مى‏گسترند. نشر و انشار به معنى زنده كردن آمده «نَشَرَ اللَّهُ الْمَوْتى وَ اَنْشَرَهُمْ: اَحْياهُمْ» به نظر مى‏آيد اين از آنجهت است كه زنده شدن يكنوع گسترده شدن است ذرات بدن در اثر حركت و جنبش رشد كرده و گسترده شده بدن را تشكيل مى‏دهند. [عبس:22]. سپس آنگاه كه خواهد او را زنده مى‏كند [زخرف:11]. او که از آسمان آب به اندازه نازل كرد و به وسيله آن سرزمين مرده را زنده نمود مثل [نحل:65]. انتشار: گسترده شدن و پراكنده شدن. [جمعه:10]. پس چون نماز تمام شد در زمين متفرق شده و در طلب روزى و فضل خدا باشيد. [روم:20]. از آيات خداوند آنست كه شما را از خاك آفريد آنگاه شما بشريد كه در زمين گسترده و منتشر مى‏شويد. نشور: مصدر است لازم و متعدى هر دو آيد [فاطر:9]. با آن آب سرزمين مرده را زنده كرديم زنده شدن مردگان نيز همانطور است. [فرقان:40]. بلكه از زنده شدن نمى‏ترسيدند.