۸٬۹۳۳
ویرایش
سَلْسَبِيلا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سَلْسَبِيلا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سَلْسَبِيلا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
گفته شده «سَلْسَبیل» و «تَسْنِیم» که به ترتیب در آیه هاى 18 «دهر»، و 27 «مطففین» آمده، دو چشمه اند: یکى از این دو چشمه، چشمه «شراب طهور» و چشمه دوم، چشمه «عسل مصفى» است که، هر دو در آیه 15 سوره «محمّد» آمده است. | |||
«سلسبیل» نوشیدنى بسیار لذیذى را مى گویند که به راحتى در دهان و گلو جارى مى شود، و کاملاً گوارا است; بسیارى معتقدند که از مادّه «سلاسه» به معناى «روانى» گرفته شده، همان گونه که به عبارات روان و جالب نیز «سلیس» گفته مى شود. | |||
بعضى دیگر گفته اند: از مادّه «تسلسل» گرفته شده که به معناى «حرکت پى در پى» است در نتیجه، روان بودن چیزى را تداعى مى کند، بنابراین هر دو معنا به هم نزدیک است، و در هر صورت «باء» در آن اضافى مى باشد. | |||
بعضى نیز معتقدند: این واژه اى است مرکب از دو کلمه «سَلْ» و «سبیل» و بعضى نیز آن را مرکب از «سَأَلَ» و «سبیل» مى دانند که در صورت اول مفهومش این است «راهى | |||
بطلب» و در صورت دوم «راهى طلبید» و معناى کنایى هر دو «گوارا» است. در صورت اول مرکب از «سَلْ» فعل امر و «سبیل» است و در صورت دوم مرکب از «سأل» فعل ماضى و «سبیل» است. | |||
بعضى نیز تصریح کرده اند: در لغت عرب کلمه «سلسبیل» وجود نداشته و این از ابداعات قرآن مجید است. بعضى از مفسران گفته اند: «سلسبیل» قاعدتاً ما لا ینصرف است، زیرا علمیت و عجمه در آن جمع است، و این که در اینجا تنوین به خود گرفته به خاطر هماهنگى با آخر آیات دیگر این سوره است ولى معناى اول از همه مشهورتر و مناسب تر است. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
