روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۷: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
(Edited by QRobot) |
جز (Move page script صفحهٔ من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۷ را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۷ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ کنونی تا ۲۷ شهریور ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۷
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، بَابُ النَّوَادِرِ وَ هُوَ آخِرُ أَبْوَابِ الْكِتَاب-وَ مِنْ أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا
و روي جعفر بن محمد بن مالك الفزاري الكوفي قال حدثنا جعفر بن محمد بن سهل عن سعيد بن محمد عن مسعده قال قال لي ابو الحسن موسي بن جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۶ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۸۹۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۵۱
و جعفر بن محمّد بن مالك فزارى كوفى، در روايت خود گفت: جعفر بن محمّد بن سهل ما را حديث كرد، از سعيد بن محمّد، از مسعده كه گفت:امام ابو الحسن موسى بن جعفر عليهما السّلام مرا فرمود: عيال مرد اسيران اويند، پس هر كس كه خدا نعمتى به او عطا فرموده است همى بايد تا بر اسيران خود توسعهاى بخشد، زيرا اگر چنين نكند، بيم آنست كه آن نعمت از دست برود.