روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۶۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و في روايه ابان بن عثمان قال :

سَأَلَ رَجُلٌ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ أَوْصَى إِلَى رَجُلٍ أَنَّ عَلَيْهِ دَيْناً فَقَالَ يَقْضِي اَلرَّجُلُ مَا عَلَيْهِ مِنْ دَيْنِهِ وَ يَقْسِمُ مَا بَقِيَ بَيْنَ اَلْوَرَثَةِ قُلْتُ فَيُفَرِّقُ اَلْوَصِيُ‏ مَا كَانَ أُوصِيَ بِهِ فِي اَلدَّيْنِ مِمَّنْ‏ يُؤْخَذُ اَلدَّيْنُ أَ مِنَ اَلْوَرَثَةِ أَمْ مِنَ اَلْوَصِيِّ فَقَالَ لاَ يُؤْخَذُ مِنَ اَلْوَرَثَةِ وَ لَكِنَّ اَلْوَصِيَّ ضَامِنٌ لَهُ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۷۹

و در روايت أبان بن عثمان آمده است كه مردى از امام صادق عليه السّلام در باره مردى سؤال كرد، كه بمردى وصيّت كرد كه دينى بر ذمّه دارد. امام فرمود: مردى كه بوصايت انتخاب شده دينى را كه بر ذمّه متوفّى است مى‏پردازد، و بقيّه تركه را ميان ورثه قسمت ميكند. گفتم: اگر وصىّ چيزى را كه متوفّى وصيّت كرده است كه در راه اداء دين صرف شود بكار ديگر زند دين از چه كسى گرفته مى‏شود، از ورثه يا از وصى؟ امام فرمود: از ورثه گرفته نميشود، ولى وصى ضامن‏ آنست.