روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۵۳۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الْوَصِيَّة

و روي عن احمد بن محمد بن ابي نصر البزنطي قال :

نَسَخْتُ مِنْ كِتَابٍ بِخَطِّ أَبِي اَلْحَسَنِ ع‏ فُلاَنٌ مَوْلاَكَ تُوُفِّيَ اِبْنُ أَخٍ لَهُ فَتَرَكَ أُمَّ وَلَدٍ لَهُ لَيْسَ لَهَا وَلَدٌ وَ أَوْصَى لَهَا بِأَلْفِ دِرْهَمٍ هَلْ تَجُوزُ اَلْوَصِيَّةُ وَ هَلْ يَقَعُ عَلَيْهَا عِتْقٌ وَ مَا حَالُهَا رَأْيَكَ فَدَتْكَ نَفْسِي فِي ذَلِكَ فَكَتَبَ ع تُعْتَقُ مِنَ اَلثُّلُثِ وَ لَهَا اَلْوَصِيَّةُ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۶ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۶۶

و از احمد بن محمّد بن أبى نصر بزنطى روايت شده است، كه گفت: از نامه‏اى بخطّ امام ابو الحسن عليه السّلام حرف بحرف استنساخ كردم، و در آن نامه نوشته شده بود: «فلان شخص دوست تو است، برادرزاده‏اش وفات يافته، و امّ ولدى از آن خود را كه فرزندى ندارد، بجاى نهاده، و هزار درهم براى او وصيّت كرده، آيا او از آزاد شدن بهره‏اى ميبرد؟ و حال او چگونه است؟ رأى حضرتت‏ را- جانم بفدايت- ميجويم، امام عليه السّلام نوشت: او از محلّ ثلث آزاد مى‏شود، و از وصيّت بهره ميبرد.