روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۴۱۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

روي الحسن بن علي بن فضال عن ظريف بن ناصح عن ابان بن عثمان عن ابي بصير عن ابي جعفر ع :

فِي رَجُلٍ قَتَلَ رَجُلاً عَمْداً ثُمَّ فَرَّ فَلَمْ يُقْدَرْ عَلَيْهِ حَتَّى مَاتَ قَالَ إِنْ كَانَ لَهُ مَالٌ أُخِذَ مِنْهُ وَ إِلاَّ أُخِذَ مِنَ اَلْأَقْرَبِ فَالْأَقْرَبِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۶۶

ابو بصير (ليث مرادى) گويد: امام باقر عليه السّلام در مورد مرديكه عمدا ديگرى را كشته بود و سپس فرار كرده بود و دسترسى باو نيافتند تا مرد، فرمود: اگر مالى دارد ديه مقتول را از مال بر ميگيرند، و الّا از نزديكترين نزديكانش مى‏ستانند.