روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۸۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي عبد الله بن المغيره عن منصور عن ابان بن تغلب عن ابي عبد الله ع قال :

دِيَةُ اَلْيَهُودِيِ‏ وَ اَلنَّصْرَانِيِ‏ وَ اَلْمَجُوسِيِ‏ دِيَةُ اَلْمُسْلِمِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۱

أبان بن تغلب گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: ديه يهودى و نصرانى و مجوسى همان ديه مسلمان است. نويسنده اين كتاب- رحمه اللَّه- گويد: اختلاف اين اخبار بجهت تفاوت حالات و شرائط آنها است و حكم يك حال نيست، و هر گاه يهودى و نصرانى و مجوسى بر پيمان خود كه با مسلمين بسته‏اند پايدار باشند و از آن سر بازنزنند و استوار باشند بر ترك شرابخوارى علنى، و اعمال منافى عفّت، و نخوردن ربا و گوشت خوك، و نيز ازدواج با خواهران نكردن، و عدم روزه‏خوارى آشكار در ماه رمضان، و اشراف‏ نداشتن بر مساجد مسلمين، و شبها از ميان مسلمانان خارج شدن، و روزها براى كسب و رفع حوائج بميان مسلمين آمدن، در چنين موقعيّتى اگر يكى از آنان را كسى به خطا كشت ديه‏اش چهار هزار درهم است، و مخالفان بظاهر همين حكم عمل مى‏كنند و شرائط را در نظر نمى‏گيرند، و هر گاه امام به آنان پناه داد و آنها را در عهد و قرارداد خود درآورد و در امان خود خواند، و آنان نقض عهد نكردند و پيمان را نشكستند و شرائط آن‏ را كه ذكر كرديم ملتزم بودند و تخلّف ننمودند و دادن جزيه را پذيرفتند، پس بر كسى كه يكى از ايشان را بخطا بكشد ديه مسلمان واجب مى‏شود و دليل اين گفتار خبر بعد است‏