روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۸۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي محمد بن حسان عن ابي عمران الارمني عن عبد الله بن الحكم قال :

وَ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ أَفْلَسَ وَ عَلَيْهِ دَيْنٌ لِقَوْمٍ وَ عِنْدَ بَعْضِهِمْ رُهُونٌ وَ لَيْسَ عِنْدَ بَعْضِهِمْ فَمَاتَ وَ لاَ يُحِيطُ مَالُهُ بِمَا عَلَيْهِ مِنَ اَلدَّيْنِ قَالَ يُقْسَمُ جَمِيعُ مَا خَلَّفَ مِنَ اَلرُّهُونِ وَ غَيْرِهَا عَلَى أَرْبَابِ اَلدَّيْنِ بِالْحِصَصِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۲۰

عبد اللَّه بن حكم گويد: از امام صادق عليه السّلام پرسيدم: مردى ورشكست شده و مبلغى به جماعتى بدهكار بوده و نزد بعضى از آنها گرويى هست و نزد ديگران نيست اكنون از دنيا رفته است در حالى كه تمام دارائيش كفاف بدهيش را نمى‏دهد، امام فرمود: موجوديش را اعمّ از آنچه رهن است و غير آن ميان طلبكارانش بحساب طلبشان تقسيم كنند.