روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۸۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، أَبْوَابُ الْقَضَايَا وَ الْأَحْكَام-بَابُ مَنْ يَجِبُ رَدُّ شَهَادَتِهِ وَ مَنْ يَجِبُ قَبُولُ شَهَادَتِه

روي محمد بن ابي عمير عن العلا بن سيابه عن ابي عبد الله ع قال قال ابو جعفر ع :

وَ لاَ تُقْبَلُ شَهَادَةُ سَابِقِ اَلْحَاجِّ إِنَّهُ قَتَلَ رَاحِلَتَهُ وَ أَفْنَى زَادَهُ وَ أَتْعَبَ نَفْسَهُ وَ اِسْتَخَفَّ بِصَلاَتِهِ قِيلَ فَالْمُكَارِي وَ اَلْجَمَّالُ وَ اَلْمَلاَّحُ‏ فَقَالَ وَ مَا بَأْسٌ بِهِمْ تُقْبَلُ شَهَادَتُهُمْ إِذَا كَانُوا صُلَحَاءَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۹

محمد بن أبى عمير از علاء بن سيابه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه فرمود: پدرم امام باقر عليه السّلام فرمود: شهادت سائق الحاج (يعنى كسى كه حجّاج عقب افتاده را با كمال تعجيل از راه و بيراهه به حج مى‏رساند) پذيرفته نيست چون هم راحله و شتران را كوفته و هم غذاها را ضايع نموده و هم خود را به تعب انداخته و هم به نماز استخفاف نموده است، سؤال شد مكارى و جمّال و ملّاح و بقول امروز حمله دارها چطور؟ فرمود: نه، در اينها اشكالى نيست اگر صالح باشند.