روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۴۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي ابان عن اسماعيل بن الفضل قال :

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ بَيْعِ اَلْكَلَإِ إِذَا كَانَ سَيْحاً يَعْمِدُ اَلرَّجُلُ إِلَى مَائِهِ فَيَسُوقُهُ إِلَى اَلْأَرْضِ‏ فَيَسْقِيهِ اَلْحَشِيشَ وَ هُوَ اَلَّذِي حَفَرَ اَلنَّهَرَ وَ لَهُ اَلْمَاءُ يَزْرَعُ بِهِ مَا يَشَاءُ فَقَالَ إِذَا كَانَ اَلْمَاءُ لَهُ‏ فَلْيَزْرَعْ بِهِ مَا شَاءَ وَ يَبِيعُهُ بِمَا أَحَبَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۱۸

اسماعيل بن فضل گويد: از امام صادق عليه السّلام راجع به مراتع سؤال كردم و پرسيدم اگر نهر و قنات از آن انسان باشد و زمين علفزار را خود آب بندد و بوته‏هاى علف را آب دهد در حالى كه حفر قنات را خود انجام داده و صاحب آب است مى‏تواند هر چه خواهد بكارد؟ فرمود: اگر آب از آن خود اوست پس هر بذر كه مى‏خواهد بيفشاند به هر قيمت كه خواهد بفروشد.