روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۶۱۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ الْمَعِيشَة

روي محمد بن قيس عن ابي جعفر ع قال :

وَ قَضَى‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ فِي وَلِيدَةٍ بَاعَهَا اِبْنُ سَيِّدِهَا وَ أَبُوهُ غَائِبٌ فَتَسَرَّاهَا اَلَّذِي اِشْتَرَاهَا فَوَلَدَتْ مِنْهُ غُلاَماً ثُمَّ جَاءَ سَيِّدُهَا اَلْأَوَّلُ يُخَاصِمُ سَيِّدَهَا اَلْآخَرَ فَقَالَ وَلِيدَتِي بَاعَهَا اِبْنِي بِغَيْرِ إِذْنِي قَالَ اَلْحُكْمُ أَنْ يَأْخُذَ وَلِيدَتَهُ وَ اِبْنَهَا فَيُنَاشِدَهُ اَلَّذِي اِشْتَرَاهَا فَقَالَ لَهُ‏ خُذِ اِبْنَهُ اَلَّذِي بَاعَكَ وَ تَقُولُ لاَ وَ اَللَّهِ لاَ أُرْسِلُ اِبْنَكَ حَتَّى تُرْسِلَ اِبْنِي‏ فَلَمَّا رَأَى ذَلِكَ سَيِّدُ اَلْوَلِيدَةِ أَجَازَ بَيْعَ اِبْنِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۰۱

محمّد بن قيس گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: امير مؤمنان عليه السّلام در مورد كنيزكى كه فرزند صاحبش او را بدون اجازه و در نبودن پدرش فروخته بود و مشترى با وى همبستر گشته و پسرى آورده بود سپس صاحب اوّل كنيز با خريدار به منازعه پرداخته، اظهار مى‏داشت كه پسرم بدون اجازه من اين كنيز را فروخته است، حكم فرمود: كه كنيز و فرزندش از آن صاحب اوّل است و او برگيرد، خريدار سوگند ياد كرد كه حقّ من پايمال شد و از حقيقت خبر نداشتم، امام بدو فرمود: تو نيز فرزند او را گروگان گير (چون او باعث اين خسارت تو شده است) و بگو:

«به خدا قسم فرزندت را رها نمى‏كنم مگر آنكه فرزندم را رها كنى»، و مرد چون چنين ديد معامله فرزند را امضا كرد و فروش كنيز را پذيرفت‏