روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۹۹

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْحُكْمِ فِي نَفْشِ الْغَنَمِ فِي الْحَرْث

روي جميل بن دراج عن زراره عن ابي جعفر ع :

فِي قَوْلِهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ دََاوُدَ وَ سُلَيْمََانَ‏ إِذْ يَحْكُمََانِ فِي اَلْحَرْثِ‏ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ‏ غَنَمُ اَلْقَوْمِ‏ قَالَ لَمْ يَحْكُمَا إِنَّمَا كَانَا يَتَنَاظَرَانِ فَفَهَّمْنََاهََا سُلَيْمََانَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۲۷

زراره گويد: امام باقر عليه السّلام در باره فرمايش خداوند متعال كه فرموده: وَ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ إِذْ يَحْكُمانِ فِي الْحَرْثِ- الآية (انبياء: ۷۸) (و ياد آور داود و پسرش سليمان را كه در مورد مزرعه‏اى كه به شب گوسفندان در آن چريده بودند حكم كردند و بسليمان حكم را آموختيم.) فرمود: هنوز حكمى نكرده بودند بلكه با هم مشورت و گفتگو مى‏كردند كه خداوند مى‏فرمايد ما به سليمان حكم را آموختيم. يا مطابق پاره‏اى از نسخ: سليمان خود حكم و راه چاره را دريافت.